پیاله نوش

لغت نامه دهخدا

پیاله نوش. [ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) پیاله پیما. باده خوار. شرابخوار :
در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش.
حافظ.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پیاله پیما باده نوش شرابخوار در عهد پادشاه خطا بخش جرم پوش حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش . ( حافظ )

فرهنگ عمید

باده نوش، شراب خوار.

پیشنهاد کاربران

بپرس