پیاله داران

/piyAledArAn/

لغت نامه دهخدا

پیاله داران. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) ج ِ پیاله دار. || تیره ای از دولپه ای بی گلبرک ، بیشتر درختان منطقه معتدله شمالی ازین تیره است و بیش از چهارصد جنس آن جنگلهای وسیع را تشکیل میدهند. چون میوه ٔآنها در پیاله ای که از بهم پیوستن برگکهای گل تشکیل یافته قرار گرفته است آنها را پیاله دار مینامند. ( گیاه شناسی گل گلاب ص 276 ).

فرهنگ فارسی

پیاله دار یا تیره از دو لپه های بی گلبرگ

فرهنگ عمید

تیره ای از دولپه ای های بی گلبرگ که میوۀ آن ها در پیاله ای که از به هم پیوستن برگ های گل تشکیل می شود قرار می گیرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس