پیاده گرد

لغت نامه دهخدا

پیاده گرد. [ دَ / دِ گ َ] ( اِ مرکب ) پیاده رو. قسمتی از جانب کوی یا خیابان یا کوچه یا راه که ستور و ارابه و دیگر وسایط نقلیه از آن نگذرد و مخصوص پیادگان باشد. مقابل سواره رو.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پیاده رو

فرهنگستان زبان و ادب

{hiker} [گردشگری و جهانگردی] گردشگری که در مسیرهای روستایی یا مناطق کوهستانی پیاده گَردی می کند

پیشنهاد کاربران

بپرس