پیاده ماندن

پیاده ماندن: کنایه از حقیر و زبون شدن .
( ( ز احتسابش در اعتدال بهار
گل پیاده بماند و باده سوار ) ) ( حدیقه، ۲۳۶ )
( فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی های سنایی، دکتر محمد شفیع صفاری )