پیاتستا جووانی باتیستا

دانشنامه آزاد فارسی

پیاتْسِتّا، جووانّی باتّیسْتا (۱۶۸۳ـ۱۷۵۴)(Piazzetta, Giovanni Battista)
سه قدیس دومینیکی، جووانّی باتّیسْتا پیاتْسِتّا
نقاش ایتالیایی. از خلّاق ترین هنرمندان ونیزی عصر خویش بود. نقاشی هایش از مضامین دینی و صحنه های زندگی روزمره، راه را بر هنر تیه پولو و دیگر هنرمندان روکوکو هموار کرد. پیاتسِتّا برای کلیساهای مختلف در ونیز کار کرد، و سقف نگارۀ جلال دومینیک قدیس (ح ۱۷۲۷؛ کلیسای قدیسان جووانّی و پائولو، ونیز) را کشید، که تیه پولو را متأثر ساخت. به تدریج استفاده از زمینۀ قرمز تیره برای ایجاد جلوۀ کم نورِ سایه روشن، در برخی از آثارش افزایش یافت، هرچند که به رنگ بندی روشن تر روکوکو نیز تمایل داشت. پیاتسِتّا به کُندی کار می کرد و قسمت هایی از بسیاری از آثار متأخرش را شاگردانش اجرا کردند. در ۱۷۵۰ به مقام نخستین رئیس آکادمی هنرهای زیبای ونیز منتصب شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس