پی چوب

لغت نامه دهخدا

پی چوب. [ پ َ / پ ِ ] ( اِ مرکب ) پی جوب. قسمی سپیدار. رجوع به پی جوب و رجوع به جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 188 شود.

پیشنهاد کاربران