پی نهادن. [ پ َ / پ ِ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) قدم گذاردن. فراتر رفتن : چو از نامداران بپالود خوی که سنگ از سر چاه ننهاد پی.
فردوسی.
|| پا گذاشتن. قدم نهادن. مستقر شدن : به هر تختگاهی که بنهاد پی نگه هداشت آیین شاهان کی.
نظامی.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱- قدم گذاردن فراتر رفتن : چو از نامداران بپالود خوی که سنگ از سرچاه ننهادیی ... ( شا. لغ. ) ۲- پاگذاشتن مستقرشدن : بهر تختگاهی که بنهاد پی نگهداشت آیین شاهان کی . ( نظامی )