پی فراخی

لغت نامه دهخدا

پی فراخی. [ پ َ / پ ِ ف َ ] ( حامص مرکب ) حالت یا عمل پی فراخ :
بود با راهواریش همه لنگ
با چنین پی فراخیش همه تنگ.

نظامی.

که ما را سر پرده تنگ نیست
بجز پی فراخی در آهنگ نیست.

نظامی.

ملک ازو گرچه سبز شاخی داشت
او چو خورشید پی فراخی داشت.

نظامی.

عمل پی فراخ : بود با راهواریش همه لنگ باچنین پی فراخیش همه تنگ . ( نظامی )

تندروی، افراط.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید