پی سلکتین

پی - سلکتین ( به انگلیسی: P - selectin ) که با نام CD62P هم شناخته می شود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «SELP» کُدگذاری می شود. [ ۴] این مولکول در سال ۱۹۸۹ در سلول های لایه درون رگی کشف شد. [ ۵]
این پروتئین همچون یک مولکول چسبندگی سلول ( CAM ) بر روی سطح پلاکت ها و سلول های فعال شدهٔ لایه درون رگی عمل می کند. اگر سلول های لایه درون رگی غیرفعال باشند، پی - سلکتین در درون ریزدانه های موسوم به «اجسام وایبل - پالاد» ذخیره می شود. در پلاکت های غیرفعال هم این پروتئین در «آلفا - گرانول ها» ذخیره می شود.
پی - سلکتین نقش مهمی در جلب اولیهٔ گلبول های سفید به محلِ آسیب یا التهاب دارد. ترومبین یکی از موادی است که می تواند رهاسازی پی - سلکتین را لایهٔ درون رگی سبب شود و اخیراً یک مسیر وابسته به کلسیم هم برای آن کشف شده است. [ ۶]
پی - سلکتین هم همچون ئی - سلکتین در متاستاز دادن تومورها نقش دارد[ ۷] و به سلول های سرطانی کمک می کنند تا به درون جریان خون حمله ور شده و به نقاط دیگر پخش شوند و همچنین چندین فاکتور رشد موضعی را برای این منظور فراهم می آورد. [ ۸]
الیگوساکارید سیالیک شدهٔ «سیالیل - لوئیس ایکس» ( sLe ( x ) ) بر روی سلول های سرطانی، توسط پی - سلکتین و ئی - سلکتین شناسایی شده و نقش مهمی در گسترش سرطان ایفا می کند
داروی کریزَن لیزومَـب یک پادتن مونوکلونال علیه پی - سلکتین است[ ۹] که برای درمان «بحران انسداد عروقی» در بیماران مبتلا به کم خونی داسی شکل مورد پذیرش واقع شده است.