پی دبلیو بوتا

پیتر ویلم بوتا ( انگلیسی: Pieter Willem Botha؛ ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۱۶ – ۳۱ اکتبر ۲۰۰۶ ) یک سیاست مدار اهل آفریقای جنوبی بود.
بوتا یکی از آخرین روسای جمهور آفریقای جنوبی در زمان حکمرانی رژیم آپارتاید بر این کشور بود. وی بیش از یک دهه در جهان سیاست به «کروکدیل بزرگ» ( به آفریکانس: Die Groot Krokodil ) مشهور بود، او در سال ۱۹۶۶ وزیر دفاع و در سال ۱۹۷۸ نخست وزیر آفریقای جنوبی شد. وی همچنین پنج سال رئیس جمهور آفریقای جنوبی بود.
بوتا در ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۱۶ در Paul Roux، استان ایالت آزاد اورنج، اتحادیه آفریقای جنوبی چشم به جهان گشود
بسیاری از روانشناسان سیاسی به آنالیز شخصیت روانی او پرداخته اند. برخی محققان نیز کاراکتر او را موضوع پژوهش خویش قرار داده اند. بر طبق این یافته ها، بوتا هنگامی که یک پسر نوجوان بود به عضویت یک گروه سیاسی - اقلیت به نام حزب ناسیونال که دیدگاه های نژادپرستانه و راست افراطی داشت، درآمد. در جریان جنگ جهانی دوم، وی در ایجاد یک گروه شبه نظامی با دیدگاه های نازی ها نقش فعالی ایفا کرد و در چارچوب آن به مخالفت با سیاست های کشورش در حمایت نیروهای انگلیسی و متحدان برآمد.
در سال ۱۹۴۸ و در پی اوج گرفتن موج ملی گرایی در آفریقای جنوبی، بوتا به مجلس سفلای پارلمان راه یافت. به تدریج به مقام ریاست حزب متبوعش رسید و در دوران نخست وزیری اچ. اف. ورورد «وزیر توسعه ارتباطات»، «وزیر مسکن» و «وزیر امور عمومی» شد. بوتا در سال ۱۹۷۸ نخست وزیر آفریقای جنوبی شد و در این دوره قانون اساسی جدیدی را تدوین کرد که براساس آن اختیارات مطلقه پیدا کرد. در آن سال ها بود که بوتا قوانین سخت و دست و پاگیری وضع کرد. او انواع شیوه های اصلاح نژادی را برای سرکوب سیاهان پیش گرفت. برای نمونه، ازدواج میان زنان و مردانی را که از دو نژاد مختلف بودند منع کرد و برای خروج آزادانه سیاهان از آفریقای جنوبی محدودیت های سختی در نظر گرفت.
بوتا دشمن رسانه ها نیز بود وقتی مطبوعات به سیاست های بوتا، تاختند او در سال ۱۹۸۶ آزادی مطبوعات را تهدید کرد و تعدادی از رهبران سیاهان را بازداشت کرد.
دبلیو بوتا فردی که بخشی از تاریخ سیاه آپارتاید است، در روزگاری نه چندان دور اسم او، وحشت و سرکوب را در ذهن سیاهان محروم و آزادیخواهان این دیار زنده می کرد. بوتا کشورش را در فاصله سال های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۹ وارد بحران نژادپرستی عمیقی کرد،