راکت رداستون ( به انگلیسی: Redstone ) یا با نام کامل تر ( به انگلیسی: PGM - 11 Redstone ) راکتی بود که اولین ماهوارهٔ ایالات متحده، اکسپلورر ۱ را به فضا پرتاب کرد. این راکت توسط تیمی به مدریت ورنر فون براون، که در آن زمان برای ارتش آمریکا درپایگاه فورت بلیس، تگزاس مشغول به کار بود، ساخته شد. در سال ۱۹۵۰، تیم به توپخانهٔ ردساتون در هانتسویل، آلاباما مهاجرت کرد، جایی که ارتش ایالات متحده فعالیت های راکت سازی خود را متمرکز کرده بود. این توپخانه در زمان جنگ جهانی دوم، برای تولید ترکیبات شیمیایی و آتش زا مورد استفاده قرار گرفته بود. نام راکت به رنگ سنگ ها و خاک در هانتسویل بازمی گردد. [ ۱]
در هانتسویل، آلمانی ها به تیم متخصص موشک آمریکایی ملحق شدند و با هم مرکز کنترل موشک های هدایت شونده را به وجود آوردند. در آن جا این تیم مشغول کار بر روی موشک هایی بود که بتوانند بر تهدیدهای جنگ سرد شوروی غلبه کند. معروف ترین موشک آنجا در تاریخ ۸ آوریل ۱۹۵۲ ساخته و نام رسمی رداستون بر آن گذارده شد. [ ۲]
رداستون موشکی با دقت بالا، سوخت مایع، زمین به زمین و فرزند مستقیم راکت فاو - ۲ آلمان بود. موتور سوخت مایع موشک الکل و اکسیژن مایع را می سوازند و تراستی برابر با ۷۵۰۰۰ پوند ( حدود ۳۳۳۶۱۷ نیوتون ) ایجاد می کرد. طول آن حدود ۷۰ فوت ( ۲۱ متر ) و قطر آن برابر با ۶ فوت ( ۱٫۸ ) متر بود. در برن اوت، زمانی که سوخت به طور کامل به مصرف می رسید، سرعت آم به حدود ۳۸۰۰ مایل در ساعت ( ۶۱۶۶ کیلومتر در ساعت ) می رسید. برای هدایت، از سیستمی کاملاً اینرسیایی به همراه یک سکوی ژیروسکوپی ثابت، رایانه، یک نوار پیش برنامه نویسی شده برای مسیر پرواز و سیستم کنترل مسیر با ارسال سیگنال برای تغییر مسیر دستی. برای کنترل موشک هنگام افزایش ارتفاع، رداستون از از باله های دم و سکان های آن و پره های کربنی نصب شده در اگزوز راکت استفاده می کرد. [ ۲]
اولین راکت رداستون در ۳۰ اوت ۱۹۵۳ از پایگاه نظامی پرتاب موشک، در کیپ کاناورال، فلوریدا پرتاب شد و حدود ۸۰۰۰ یارد ( ۷۳۱۵ ) متر مسافت را طی نمود. سی وشش مدل دیگر تا سال ۱۹۵۸ پرتاب شدند. ۱۶ تا از آن ها توسط توپخانهٔ رداستون و بقیه توسط شرکت اتوموبیل سازی کرایسلر ساخته شده بودند. در ۱۶ مه ۱۹۵۸، سربازان آماده به جنگ، اولین موشک رداستون را به صورت رسمی شلیک کردند. این موشک سپس توسط ارتش ایالات متحده در ماه ژوئن به آلمان منتقل شد و در پایگاه های آمریکا در آلمان قرار گرفت. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر هانتسویل، آلمانی ها به تیم متخصص موشک آمریکایی ملحق شدند و با هم مرکز کنترل موشک های هدایت شونده را به وجود آوردند. در آن جا این تیم مشغول کار بر روی موشک هایی بود که بتوانند بر تهدیدهای جنگ سرد شوروی غلبه کند. معروف ترین موشک آنجا در تاریخ ۸ آوریل ۱۹۵۲ ساخته و نام رسمی رداستون بر آن گذارده شد. [ ۲]
رداستون موشکی با دقت بالا، سوخت مایع، زمین به زمین و فرزند مستقیم راکت فاو - ۲ آلمان بود. موتور سوخت مایع موشک الکل و اکسیژن مایع را می سوازند و تراستی برابر با ۷۵۰۰۰ پوند ( حدود ۳۳۳۶۱۷ نیوتون ) ایجاد می کرد. طول آن حدود ۷۰ فوت ( ۲۱ متر ) و قطر آن برابر با ۶ فوت ( ۱٫۸ ) متر بود. در برن اوت، زمانی که سوخت به طور کامل به مصرف می رسید، سرعت آم به حدود ۳۸۰۰ مایل در ساعت ( ۶۱۶۶ کیلومتر در ساعت ) می رسید. برای هدایت، از سیستمی کاملاً اینرسیایی به همراه یک سکوی ژیروسکوپی ثابت، رایانه، یک نوار پیش برنامه نویسی شده برای مسیر پرواز و سیستم کنترل مسیر با ارسال سیگنال برای تغییر مسیر دستی. برای کنترل موشک هنگام افزایش ارتفاع، رداستون از از باله های دم و سکان های آن و پره های کربنی نصب شده در اگزوز راکت استفاده می کرد. [ ۲]
اولین راکت رداستون در ۳۰ اوت ۱۹۵۳ از پایگاه نظامی پرتاب موشک، در کیپ کاناورال، فلوریدا پرتاب شد و حدود ۸۰۰۰ یارد ( ۷۳۱۵ ) متر مسافت را طی نمود. سی وشش مدل دیگر تا سال ۱۹۵۸ پرتاب شدند. ۱۶ تا از آن ها توسط توپخانهٔ رداستون و بقیه توسط شرکت اتوموبیل سازی کرایسلر ساخته شده بودند. در ۱۶ مه ۱۹۵۸، سربازان آماده به جنگ، اولین موشک رداستون را به صورت رسمی شلیک کردند. این موشک سپس توسط ارتش ایالات متحده در ماه ژوئن به آلمان منتقل شد و در پایگاه های آمریکا در آلمان قرار گرفت. [ ۲]
wiki: پی جی ام ۱۱ رداستون