پی تی
لغت نامه دهخدا
پی تی. ( اِ ) پیچّی. ( در تداول مردم قزوین ). لقمه. پیته.
پی تی. ( اِخ ) نام زنی غیبگوی در معبد دلف. رجوع به پی تیا و ایران باستان ج 1 ص 272 و 665 و 667 و 749 و 781 و ج 2 ص 1214 و 1226 و 1227 شود ).
فرهنگ فارسی
لقمه پیته
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
ترکی آبگوشت
نوعی پرنده دگویش محلی جنوب کشور
به معنی کشو. . . کشو کابینت آشپزخانه