پی بند. [ پ َ / پ ِ ب َ ]( نف مرکب ) آنکه پی و بنیاد دیوار بندد. بنائی که دربستن پی های دررفته مهارت خاصی دارد. بنائی که بستن پی بناء شکست خورده داند. || ( اِ مرکب ) بند پی. بند پای. زنجیر و پای بند ستوران. ( آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- آنکه پی و بنیاد دیوار بندد بنایی که دربستن پیهای در رفته مهارت دارد ۲- زنجیر و پای بند ستوران .
