پی اچ خاک ( انگلیسی: Soil pH ) نشان دهنده میزان اسیدی بودن یا بازی بودن خاک است. پی اچ به صورت لگاریتم منفی ( پایه ۱۰ ) فعالیت یون های هیدرونیوم ( H+ یا به بیان دقیق تر H3O+aq ) در یک محلول تعریف می شود. پی اچ خاک در مخلوطی از خاک و آب ( یا محلول نمک مانند 0. 01 CaCl۲ ) اندازه گیری می شود و معمولاً بین ۳ و ۱۰ و در حالت طبیعی مقدار آن ۷ است. پی اچ خاک های اسیدی کمتر از ۷ و پی اچ خاک های قلیایی بالاتر از ۷ است. خاک های فرا اسیدی ( پی اچ کمتر از ۳٫۵ ) و خاک های به شدت قلیایی ( پی اچ بالاتر از ۹ ) کمیاب هستند.
پی اچ خاک متغیری مهم است و بر بسیاری از فرایندهای شیمیایی به ویژه مقدار تغذیه گیاه از طریق کنترل شکل های شیمیایی مواد مغذی خاک و واکنش های شیمیایی آن ها اثر می گذارد. بازه بهینه پی اچ خاک برای بیشتر گیاهان بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ است؛ با این حال برخی گیاهان با مقادیر پی اچ خارج از این بازه نیز سازگار می شوند.
بخش خدمات حفاظت از منابع طبیعی وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا بازه های پی اچ خاک را بدین صورت طبقه بندی کرده است:[ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپی اچ خاک متغیری مهم است و بر بسیاری از فرایندهای شیمیایی به ویژه مقدار تغذیه گیاه از طریق کنترل شکل های شیمیایی مواد مغذی خاک و واکنش های شیمیایی آن ها اثر می گذارد. بازه بهینه پی اچ خاک برای بیشتر گیاهان بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ است؛ با این حال برخی گیاهان با مقادیر پی اچ خارج از این بازه نیز سازگار می شوند.
بخش خدمات حفاظت از منابع طبیعی وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا بازه های پی اچ خاک را بدین صورت طبقه بندی کرده است:[ ۱]
wiki: پی اچ خاک