پی افکن

لغت نامه دهخدا

پی افکن. [ پ َ / پ ِ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) بنیان کن. زیروزبرکننده. ویران سازنده. ازبن برانداز. کن فیکون سازنده : سیلی پی افکن ؛ بنیان کن. || بنیان گذار. پی افکننده. برآورنده. بنیادنهنده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- بنیان گذار پی افکننده بنیاد نهنده.۲- بنیان کنویران سازنده زیر و بر کننده سیل پی افکن .

فرهنگ عمید

بنیان گذار، بنیادنهنده، پی افکننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس