پگه خیز

لغت نامه دهخدا

پگه خیز. [ پ َ /پ ِ گ َ ] ( نف مرکب ) مخفف پگاه خیز؛ آنکه بامداد زود از خواب برخیزد. سحرخیز. بَکِرِ. بَکُرُ :
ز نخجیر و از می بپرهیز باش
بشب دیر خسب و پگه خیز باش.
اسدی ( گرشاسب نامه نسخه خطی مؤلف ص 267 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) سحر خیز پگاه خیز

پیشنهاد کاربران

بپرس