پگاز

لغت نامه دهخدا

پگاز. [ پ ِ ] ( اِخ ) در اساطیر یونان نام اسب بالداری است که چون پرسه سر مدوز را ببرید از خون مدوز پیدا شد و آن پهلوان بر اسب سوار شد و برای نجات آندرومد که در پنجه قهر غولی دریائی گرفتار بود شتافت و بِلروفون پگاز را در جنگ شیمر بکار برد. پگاز با یک لگد از کوه هِلیکون چشمه ای بنام هیپ پُکِرِن پدید آورد و بقول یونانیان شعرا از آنجا ملهم می شدند خود او نیز علامت و رمز قریحه شعر است وپندارند که وی شعرا را با خود بسوی هلیکون بَرَد.

فرهنگ فارسی

در اساطیر یونان نام اسب بالداری است

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:پگاسوس

پیشنهاد کاربران

بپرس