پکوک

لغت نامه دهخدا

پکوک. [پ َ ] ( اِ ) پتک آهنگران باشد و بعربی مطراق خوانند. ( برهان قاطع ) ( فرهنگ جهانگیری ). || تکیه گاه چوبین که بر کنار بام نصب کنند و آنرا بعربی محجر خوانند. ( برهان قاطع ) ( فرهنگ جهانگیری ). طارمی. نرده چوبین که بر کنار بام و صفه و ایوان سازند تا کس نیفتد. || عمارت عالی. ( فرهنگ جهانگیری ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- پتک آهنگران مطراق . ۲- نرد. چوبین که بر کنار بام و صف. ایوان سازند تا کسی نیفتد طارمی .

فرهنگ معین

(پَ ) (اِ. ) ۱ - پتک آهنگران . ۲ - نردة جلو ایوان .

پیشنهاد کاربران

بپرس