پکا

لغت نامه دهخدا

پکا. [ پ ُ ] ( اِ ) صاحب فرهنگ شعوری گوید نوعی درخت است.

نوعی درخت است

/pekaa/ پایه های کلفت و مقاوم چوب بست ها - پایه ی ضخیم چوبی

( پُکا ) ( ● ) ؛ بمب

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید