پژواک، عَبدُالرَّحمان (غزنه ۱۲۹۷ـ پیشاور ۱۳۷۴ش)
دولتمرد، شاعر و نویسندۀ افغان. نخست به روزنامه نگاری رو آورد. سال ها مناصب سیاسی، ازجمله نمایندگی دایم کشورش را در سازمان ملل متحد داشت. پس از کودتای ثور ۱۳۵۷ش، در مخالفت با دولت جدید، انجمنِ حقوق بشر افغانستان را به راه انداخت. به فارسی، پشتو و انگلیسی می نوشت و ترجمه می کرد. به سبک های خراسانی و عراقی می سرود. نخستین دفتر شعر او چند شعر پژواک نام داشت (کابل، ۱۳۴۳ش). داستان های او بیشتر درون مایه های تاریخی، فرهنگی و ملی دارند. مجموعۀ قصۀ افسانه های مردم (کابل، ۱۳۳۶ش)، روپی کلیمه داره (تمثیل منظوم به پشتو) و ترجمۀ پیامبرِ جبران خلیل جبران از دیگر آثار اوست.
دولتمرد، شاعر و نویسندۀ افغان. نخست به روزنامه نگاری رو آورد. سال ها مناصب سیاسی، ازجمله نمایندگی دایم کشورش را در سازمان ملل متحد داشت. پس از کودتای ثور ۱۳۵۷ش، در مخالفت با دولت جدید، انجمنِ حقوق بشر افغانستان را به راه انداخت. به فارسی، پشتو و انگلیسی می نوشت و ترجمه می کرد. به سبک های خراسانی و عراقی می سرود. نخستین دفتر شعر او چند شعر پژواک نام داشت (کابل، ۱۳۴۳ش). داستان های او بیشتر درون مایه های تاریخی، فرهنگی و ملی دارند. مجموعۀ قصۀ افسانه های مردم (کابل، ۱۳۳۶ش)، روپی کلیمه داره (تمثیل منظوم به پشتو) و ترجمۀ پیامبرِ جبران خلیل جبران از دیگر آثار اوست.