پژمریدن

لغت نامه دهخدا

پژمریدن.[ پ َ م ُ دَ ] ( مص ) پژمردن. پژمرده شدن :
ندانم چه چشم بد آمد بر اوی
چرا پژمرید آن چو گلبرگ روی.
فردوسی.
بپرسید و گفتش چه دیدی بگوی
چرا پژمریدت دو گلبرگ روی.
فردوسی.
بشکفی بی نوبهار و پژمری بی مهرگان
بگرئی بی دیدگان و بازخندی بی دهن.
منوچهری.

فرهنگ معین

(پَ مُ دَ ) (مص ل . ) نک پژمردن .

فرهنگ عمید

= پژمردن

پیشنهاد کاربران

بپرس