پپه
/pape/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
پپه. [ پ َ پ َ ] ( اِ ) نان در زبان اطفال. || ( ص ) غَبی . گول. چُلمن. پخمه.
خنگ - ببو
پَپَه به زبان کودکانه: واژه ای ترکی - نان، یه چیز خوردنی، خوراکی، غذا و. . .
پَپِه به زبان عامیانه: شاسگول!
پَپِه به زبان عامیانه: شاسگول!