پویچه

لغت نامه دهخدا

پویچه. [ پ َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) عشقه و آن گیاهی است که بر درخت پیچد. ( برهان ). مهربانک. داردوست. عشق پیچان. لبلاب. رجوع به لبلاب شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) عشقه
عشقه و آن گیاهی است که بر درخت پیچد

پیشنهاد کاربران

بپرس