پویه کردن. [ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) رفتن نه نرم و نه بشتاب : بر طراز آخته پویه کند چون عنکبوت بر بدستی جای بر جولان کند چون بابزن.منوچهری.