در اپتیک غیر خطی تکنیک پویش Z استفاده می شود برای محاسبه ضریب غیرخطی n2 و ضریب جذب غیرخطی Δα به ترتیب به روش های بسته و باز. از آنجایی که جذب غیر خطی می تواند روی اندازه گیری ضریب غیرخطی تأثیر داشته باشد، روش باز معمولاً در رابطه با روش بسته استفاده می شود تا مقدار محاسبه شده را تصحیح کند. برای محاسبه بخش حقیقی ضریب شکست غیرخطی، چیدمان پویش Z در حالت بسته خود استفاده می شود. در این حالت، به دلیل این که ماده غیر خطی، مثل یک لنز ضعیف در جهت z عمل می کند، روزنه میدان دور، آشکار سازی اعوجاجات کوچک پرتو در پرتو اصلی را ممکن میسازد. از آنجایی که توان کانونی کردن این عدسی ضعیف غیر خطی بستگی دارد به ضریب شکست غیر خطی، این امکان وجود دارد که مقدار آن را به دست بیاوریم با بررسی داده های وابسته به جهت z که دیتکتور به ما میدهد و همچنین با تفسیر هوشیارانه آن با یک نظریه مناسب. برای اندازه گیری قسمت موهومی ضریب شکست غیر خطی، یا ضریب جذب غیر خطی، چیدمان پویش z در حالت باز خود مورد استفاده قرار میگیرد. در اندازه گیری های با روزنه باز، روزنه میدان دور را بر میداریم و همه سیگنال به کمک آشکار ساز اندازه گیری می شود. با اندازه گیری کل سیگنال، اعوجاجات کوچک پرتو قابل صرف نظر می شوند. و تحولات در جهت z سیگنال به طور کامل ناشی از جذب غیر خطی خواهد بود. بر عکس سادگی آن، در بسیاری از موارد، نظریه اولیه پویش z کاملاً دقیق نیست؛ برای مثال زمانی که واکنش محیط غیر خطی به تابش لیزر به صورت غیر محلی است. هر زمانی که واکنش غیرخطی القا شده لیزر در یک نقطه خاص از محیط تنها به کمک شدت لیزر در آن نقطه تعیین نمی شود بلکه نیاز به دانستن شدت لیزر در محیط اطراف هم هست، به آن واکنش غیر محلی غیر خطی اپتیکی گفته می شود. به طور کلی، چندین مکانیسم ممکن است به غیر خطی شدن بینجامند که برخی از آن ها ممکن است غیر محلی باشند. برای مثال، زمانی که محیط غیرخطی با یک ترکیب دی الکتریک مخلوط بشود، جهت گیری دوقطبی ها ( دائمی یا القایی ) به عنوان کنش میدان اپتیکی در فضا غیر محلی می شود و میدان الکتریکی حس شده توسط محیط غیر خطی را تغییر میدهد. نظریه پویشz غیر محلی، می تواند برای بررسی سیستماتیک نقش مکانیسم های مختلف در ایجاد واکنش های غیر خطی غیر محلی مواد مختلف استفاده شود.
در این چیدمان، یک روزنه قرار داده می شود تا از ورود بخشی از نور به آشکارساز جلوگیری کند. این دستگاه همانطور که در تصویر میبینید چیده می شود. یک عدسی لیزر را در یک نقطه خاص کانونی می کند و بعد از این نقطه پرتو به صورت طبیعی غیر کانونی می شود. بعد از یک فاصه ای، روزنه و یک آشکار ساز پشت آن، قرار داده می شوند. روزنه باعث می شود فقط بخش مرکزی مخروط نوری وارد آشکارساز بشود. به صورت معمول، مقدار نرمال شده عبور بین 0. 1 < S < 0. 5 است. حالا آشکارساز به هر کانونی یا غیرکانونی کردنی که نمونه باعث آن باشد، حساس است. نمونه معمولاً در محل فاصله کانونی عدسی قرار داده می شود و در جهت محور z به اندازه z0 ± جا به جا می شود که به آن بازه ریلی گفته می شود:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این چیدمان، یک روزنه قرار داده می شود تا از ورود بخشی از نور به آشکارساز جلوگیری کند. این دستگاه همانطور که در تصویر میبینید چیده می شود. یک عدسی لیزر را در یک نقطه خاص کانونی می کند و بعد از این نقطه پرتو به صورت طبیعی غیر کانونی می شود. بعد از یک فاصه ای، روزنه و یک آشکار ساز پشت آن، قرار داده می شوند. روزنه باعث می شود فقط بخش مرکزی مخروط نوری وارد آشکارساز بشود. به صورت معمول، مقدار نرمال شده عبور بین 0. 1 < S < 0. 5 است. حالا آشکارساز به هر کانونی یا غیرکانونی کردنی که نمونه باعث آن باشد، حساس است. نمونه معمولاً در محل فاصله کانونی عدسی قرار داده می شود و در جهت محور z به اندازه z0 ± جا به جا می شود که به آن بازه ریلی گفته می شود:
wiki: پویش z