پویای فاریابی، عبدالغفور (میمنه ۱۳۲۷ش)
ادب پژوه و مترجم افغانستانی. در ۱۳۵۳ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه کابل دانشنامۀ لیسانس گرفت. سپس آموزگاری پیشه کرد و از ۱۳۵۷ش به تدریس در دانشگاه کابل پرداخت. مدتی نیز مدیر مسئول مجلۀ عرفان، رئیس انجمن نویسندگان افغانستان و کارمند سفارت کشورش در ایتالیا بود. در آشفتگی های افغانستان پس از ۱۳۷۲ ش به انگلستان پناهنده شد. از آثارش: دربارۀ ادبیات کودکان و نوجوانان (کابل، ۱۳۶۴ ش)؛ سبک و مکتب در ادبیات (کابل، ۱۳۶۷ش)؛ مجموعۀ شعر با من بیا پروانه شو (کابل، ۱۳۶۶ش)؛ ترجمۀ بازگشت مادر، مجموعۀ قصه برای کودکان (کابل، ۱۳۶۳ش).
ادب پژوه و مترجم افغانستانی. در ۱۳۵۳ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه کابل دانشنامۀ لیسانس گرفت. سپس آموزگاری پیشه کرد و از ۱۳۵۷ش به تدریس در دانشگاه کابل پرداخت. مدتی نیز مدیر مسئول مجلۀ عرفان، رئیس انجمن نویسندگان افغانستان و کارمند سفارت کشورش در ایتالیا بود. در آشفتگی های افغانستان پس از ۱۳۷۲ ش به انگلستان پناهنده شد. از آثارش: دربارۀ ادبیات کودکان و نوجوانان (کابل، ۱۳۶۴ ش)؛ سبک و مکتب در ادبیات (کابل، ۱۳۶۷ش)؛ مجموعۀ شعر با من بیا پروانه شو (کابل، ۱۳۶۶ش)؛ ترجمۀ بازگشت مادر، مجموعۀ قصه برای کودکان (کابل، ۱۳۶۳ش).