پوچ مغز

لغت نامه دهخدا

پوچ مغز. [ م َ ] ( ص مرکب ) کنایه از احمق است.

فرهنگ فارسی

( صفت ) احمق ابله .

گویش مازنی

/pooch maghz/ توخالی – هرچیز بی مغز - غوزه های پنبه پس از خارج کردن وش ۳پوسته ی تخمه که مغزش را خورده باشند

پیشنهاد کاربران

بپرس