پوپ آرتور اپام. پوپ، آرتور اپام (فینیکس ۱۸۸۱ـ شیراز ۱۹۶۹)(Pope, Arthur Upham)
ایران شناس امریکایی. در دانشگاه های براون (۱۹۰۶)، کورنل (۱۹۰۷ـ۱۹۰۸) و هاروارد (۱۹۰۸ـ۱۹۱۱) در رشتۀ فلسفه درس خواند و در همان رشته در دانشگاه های کالیفرنیا و امهرست فلسفه تدریس کرد (۱۹۱۰ـ۱۹۱۷). مدیر موزۀ هنر کالیفرنیا در سان فرانسیسکو (از ۱۹۲۰) و مشاور هنر اسلامی در بنیاد هنر شیکاگو (۱۹۲۴ـ۱۹۳۲) بود. بارها به ایران سفر کرد. نخستین و مهم ترین سفر پوپ به ایران در آوریل ۱۹۲۵ و به دعوت حسین علاء، وزیرمختار ایران در امریکا، بود و سخنرانی او در منزل اسعد بختیاری در حضور دولتمردان ایرانی، راه را برای شناسایی بسیاری از آثار تاریخی ایران گشود. مشاور هنری افتخاری دولت ایران (۱۹۲۵ـ۱۹۳۵)، سازمان دهندۀ پنج کنگره و نمایشگاه بین المللی هنر و باستان شناسی ایران (فیلادلفیا ۱۹۲۶، لندن ۱۹۳۱، لنینگراد ۱۹۳۵، نیویورک ۱۹۶۰، ایران ۱۹۶۸)، عضو فرهنگستان ایران (از ۱۹۳۵م/۱۳۱۴ش) و استاد افتخاری تاریخ هنر ایرانی در دانشگاه تهران (۱۹۳۶م/۱۳۱۵ش) بود. در ۱۹۳۰ مدرسۀ مطالعات آسیایی را بنیاد نهاد که در ۱۹۴۷ به «مؤسسه آسیایی» تغییر نام یافت و در ۱۹۶۶ به ایران منتقل شد و درپی آن، پوپ و همسرش به طور دائم در ایران سکونت گزیدند. پوپ با بیش از ۱۰هزار قطعۀ عکس از بناهای تاریخی ایران، از پیش گامان تاریخ عکاسی در ایران است. مقبرۀ پوپ در اصفهان است. از آثارش: بررسی هنر ایران از زمان های پیش از تاریخ تا عصر حاضر در ۶ جلد (۱۹۳۸ـ۱۹۳۹). در تدوین این اثر، همسرش فیلیس اکرمن، از کارشناسان منسوجات قدیم ایران، نیز سهم بزرگی داشته است؛ مقدمه ای بر هنر ایران (۱۹۳۱)؛ قدیم ترین قالی های شرقی (۱۹۲۶)؛ شاهکارهای هنر ایران (۱۹۴۵، ترجمۀ فارسی در ۱۳۴۸ش)؛ معماری ایران که به فارسی ترجمه شده است؛ آشنایی با مینیاتورهای ایران.
ایران شناس امریکایی. در دانشگاه های براون (۱۹۰۶)، کورنل (۱۹۰۷ـ۱۹۰۸) و هاروارد (۱۹۰۸ـ۱۹۱۱) در رشتۀ فلسفه درس خواند و در همان رشته در دانشگاه های کالیفرنیا و امهرست فلسفه تدریس کرد (۱۹۱۰ـ۱۹۱۷). مدیر موزۀ هنر کالیفرنیا در سان فرانسیسکو (از ۱۹۲۰) و مشاور هنر اسلامی در بنیاد هنر شیکاگو (۱۹۲۴ـ۱۹۳۲) بود. بارها به ایران سفر کرد. نخستین و مهم ترین سفر پوپ به ایران در آوریل ۱۹۲۵ و به دعوت حسین علاء، وزیرمختار ایران در امریکا، بود و سخنرانی او در منزل اسعد بختیاری در حضور دولتمردان ایرانی، راه را برای شناسایی بسیاری از آثار تاریخی ایران گشود. مشاور هنری افتخاری دولت ایران (۱۹۲۵ـ۱۹۳۵)، سازمان دهندۀ پنج کنگره و نمایشگاه بین المللی هنر و باستان شناسی ایران (فیلادلفیا ۱۹۲۶، لندن ۱۹۳۱، لنینگراد ۱۹۳۵، نیویورک ۱۹۶۰، ایران ۱۹۶۸)، عضو فرهنگستان ایران (از ۱۹۳۵م/۱۳۱۴ش) و استاد افتخاری تاریخ هنر ایرانی در دانشگاه تهران (۱۹۳۶م/۱۳۱۵ش) بود. در ۱۹۳۰ مدرسۀ مطالعات آسیایی را بنیاد نهاد که در ۱۹۴۷ به «مؤسسه آسیایی» تغییر نام یافت و در ۱۹۶۶ به ایران منتقل شد و درپی آن، پوپ و همسرش به طور دائم در ایران سکونت گزیدند. پوپ با بیش از ۱۰هزار قطعۀ عکس از بناهای تاریخی ایران، از پیش گامان تاریخ عکاسی در ایران است. مقبرۀ پوپ در اصفهان است. از آثارش: بررسی هنر ایران از زمان های پیش از تاریخ تا عصر حاضر در ۶ جلد (۱۹۳۸ـ۱۹۳۹). در تدوین این اثر، همسرش فیلیس اکرمن، از کارشناسان منسوجات قدیم ایران، نیز سهم بزرگی داشته است؛ مقدمه ای بر هنر ایران (۱۹۳۱)؛ قدیم ترین قالی های شرقی (۱۹۲۶)؛ شاهکارهای هنر ایران (۱۹۴۵، ترجمۀ فارسی در ۱۳۴۸ش)؛ معماری ایران که به فارسی ترجمه شده است؛ آشنایی با مینیاتورهای ایران.