پوپ

لغت نامه دهخدا

پوپ. [ پُپ ْ ] ( اِخ ) یکی از مشاهیر شعرای انگلیس. مولد وی لندن بسال 1688 و وفات 1744م. او در سن دوازده سالگی بشعر گفتن آغاز و شهرت عظیمی بدست کرد و از آثار قلمی خود کسب ثروت و سرمایه بزرگ گرد آورد و منظومه های غرّای بسیار سرود، هزلیاتی چند نیز دارد. وی ایلیاد هومر را نظماً به انگلیسی ترجمه کرده است.
پوپ. ( اِ ) رجوع به پوب شود.

فرهنگ فارسی

شاعرمعروف انگلیسی (و. لندن ۱۶۸۸ - ف. ۱۷۴۴ م . ) وی ازسن دوازده سالگی بشعر گفتن آغاز کرد و شهرت عظیم و ثروت بسیار بدست آورد. او منظومه های غرا و نیز هزلیاتی دارد . وایلیاد هومیروس را نظما بانگلیسی ترجمه کرده است.
کاکل مرغ، تاجی ا پرکه برسربعضی پرندگان است هدهد
( اسم ) ۱- تاجی که اپر که بر سر بعضی از طیور دیده میشود کاکل مرغ . ۲- پوپش

فرهنگ معین

(پُ ) (اِ. ) تاج و کاکل پرندگان .

فرهنگ عمید

۱. تاجی از پر که بر سر بعضی پرندگان می روید، کاکُل پرنده.
۲. شانه به سر، هدهد.

جدول کلمات

کاکل مرغ, شانه سر

پیشنهاد کاربران

بپرس