پوویدون آیوداین. پوویدون آیوداین ( POVIDONE IODINE ) با نام تجاری بتادین ( BETADINE ) یک یدوفور است که اثرات تحریک کنندگی ید در آن کاهش یافته است. از این ماده قبل و بعد از عمل جراحی استفاده می شود. بتادین جهت ضد عفونی کردن دست های کادر درمان و پوست بیمار استفاده می شود. از بتادین جهت ضد عفونی کردن زخم های کوچک نیز استفاده می شود که به شکل پودر و مایع تولید می شود.
عوارض جانبی این دارو معمولاً تحریک و اگر برای جراحت های بزرگ استفاده شود فرد را دچار مشکلات کلیوی و سدیم بالای خون می کند. مصرف بتادین برای افرادی که بیش از ۳۲ هفته باردار هستند و افرادی که لیتیم مصرف می کنند توصیه نمی شود. مصرف مداوم برای افرادی که مشکل تیرویید دارند توصیه نمی شود.
این دارو در سال ۱۹۵۵ تولید شد و در داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار گرفت.
بتادین یکی از مواد ضدعفونی کننده قوی می باشد که به طور گسترده ای برای ضدعفونی و پانسمان زخم ها به کار می رود. بتادین سبز ۱۰٪: محلول آنتی سپتیک و از بین برنده باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، قارچ ها، ویروس ها پروتوزوآ و اسپورها باید توجه نمود که در سوختگی ها به هیچ عنوان از بتادین استفاده نشود. ( به خاطر وجود ترکیبات یده ) برای ضدعفونی نمودن زخم ها ۵ الی ۶ دقیقه این ترکیب روی پوست قرار گرفته و بلافاصله با محلول نرمال سالین از محل پاک می شود. بتادین قهوه ای یا اسکراب ۷٫۵٪: برای اسکراب نمودن پوست بیمار در عمل های جراحی به کار می رود و حاوی مواد شوینده یا دترجنت نیز می باشند که تولید حباب و لغزندگی می کند.
یدوفور ( IODOPHOR ) ماده ای است متشکل از ید و یک عامل حل کننده نظیر پوویدون یا سورفکتانت که وقتی به صورت محلول است ید آزاد می کند. بتادین نسبت به ید گزینه بهتری برای ضدعفونی سطح پوست و زخم ها است، چراکه بر روی روند التیام اثر منفی بر جای نگذاشته و با در اختیار داشتن ید فعال کافی اثری پایدارتری دارد. مزیت آنتی سپتیک های حاوی ید، طیف گسترده فعالیت ضد میکروبی ( کشتن اغلب عوامل بیماریزا حتی اسپورها ) می باشد.
بتادین در صورت تماس با بافت های زنده داخل زخم ( مانند عضلات و… ) با تخریب آن ها موجب تأخیر در التیام زخم و ایجاد بافت جوشگاهی می شود و حساسیت های موضعی نیز ایجاد می کند. ( به خاطر وجود ترکیبات ید )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعوارض جانبی این دارو معمولاً تحریک و اگر برای جراحت های بزرگ استفاده شود فرد را دچار مشکلات کلیوی و سدیم بالای خون می کند. مصرف بتادین برای افرادی که بیش از ۳۲ هفته باردار هستند و افرادی که لیتیم مصرف می کنند توصیه نمی شود. مصرف مداوم برای افرادی که مشکل تیرویید دارند توصیه نمی شود.
این دارو در سال ۱۹۵۵ تولید شد و در داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار گرفت.
بتادین یکی از مواد ضدعفونی کننده قوی می باشد که به طور گسترده ای برای ضدعفونی و پانسمان زخم ها به کار می رود. بتادین سبز ۱۰٪: محلول آنتی سپتیک و از بین برنده باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، قارچ ها، ویروس ها پروتوزوآ و اسپورها باید توجه نمود که در سوختگی ها به هیچ عنوان از بتادین استفاده نشود. ( به خاطر وجود ترکیبات یده ) برای ضدعفونی نمودن زخم ها ۵ الی ۶ دقیقه این ترکیب روی پوست قرار گرفته و بلافاصله با محلول نرمال سالین از محل پاک می شود. بتادین قهوه ای یا اسکراب ۷٫۵٪: برای اسکراب نمودن پوست بیمار در عمل های جراحی به کار می رود و حاوی مواد شوینده یا دترجنت نیز می باشند که تولید حباب و لغزندگی می کند.
یدوفور ( IODOPHOR ) ماده ای است متشکل از ید و یک عامل حل کننده نظیر پوویدون یا سورفکتانت که وقتی به صورت محلول است ید آزاد می کند. بتادین نسبت به ید گزینه بهتری برای ضدعفونی سطح پوست و زخم ها است، چراکه بر روی روند التیام اثر منفی بر جای نگذاشته و با در اختیار داشتن ید فعال کافی اثری پایدارتری دارد. مزیت آنتی سپتیک های حاوی ید، طیف گسترده فعالیت ضد میکروبی ( کشتن اغلب عوامل بیماریزا حتی اسپورها ) می باشد.
بتادین در صورت تماس با بافت های زنده داخل زخم ( مانند عضلات و… ) با تخریب آن ها موجب تأخیر در التیام زخم و ایجاد بافت جوشگاهی می شود و حساسیت های موضعی نیز ایجاد می کند. ( به خاطر وجود ترکیبات ید )
wiki: پوویدون آیوداین