پونکسیون کمری، پونکسیون نخاعی یا بذل نخاع[ ۱] ( به انگلیسی: Lumbar puncture ) یک روش نمونه برداری از سی. اس. اف یا مایع مغزی - نخاعی از ستون فقرات کمری جهت بررسی می باشد. [ ۲]
مایع مغزی - نخاعی را می توان برای تشخیص انواع بیماری های نورولوژیکی مورد آزمایش قرار داد مانند مشکوک شدن به عفونت پرده های مغزی ( مانند مننژیت ) یا التهاب مغز ( انسفالیت ) یا سایر بیماری های مغزی از جمله خونریزی های خاص مغزی و بیماری های التهابی.
در برخی اوقات از این روش برای تزریق برخی داروها به فضاهای دور مغز و نخاع نیز استفاده می شود. انجام LP یا گرفتن مایع مغزی - نخاعی در هر نوزاد شیرخوار یا کودکی که مشکوک به عفونت مغزی یا پرده های مغز باشد اقدامی بسیار ضروری و فوری است که نباید به تأخیر انداخته شود به عنوان مثال تمام شیرخوارانی که با تب و تشنج مراجعه می کنند یا علائمی مانند از دست رفتن هوشیاری، ضعف ناگهانی عضلات، سفتی گردن دارند، مشکوک به مننژیت یا عفونت و التهاب مغز تلقی می شوند. [ ۳]
روش معمول اندازه گیری فشار مایع مغزی نخاعی ساده است: ابتدا شخص دقیقاً به حالت افقی بر یک پهلو می خوابد، به طوری که فشار مایع در کانال نخاعی با فشار درون حفره جمجمه برابر شود. فرد را ممکن است به پهلو خوابانده یا به حالت نشسته قرار دهند و معمولاً یک نفر دستیار ستون فقرات را خم می کند تا فضای بین مهره های کمر از پشت باز شود. پس از ضدعفونی کردن و آماده سازی محل مورد نظر، سوزن مناسبی را از لابلای دو مهره کمری عبور می دهند تا نوک سوزن وارد این فضای اطراف نخاعی شود. در این حالت چند قطره از مایع نخاعی گرفته می شود و سپس سوزن خارج شده و محل پانسمان می شود.
برای اندازه گیری فشار مایع نخاعی سوزن نخاعی را در انتهای تحتانی نخاع وارد کانال نخاع کمری می کنند و آن را به یک لوله شیشه ای قائم وصل می نمایند که بالای آن به هوا راه دارد. اجازه می دهند مایع تا هر اندازه که می تواند در لوله بالا رود. اگر مایع ۱۳۶ میلی متر بالاتر از سطح سوزن برود، می گویند فشار آن ۱۳۶ میلی متر آب است؛ از تقسیم این رقم بر جرم مخصوص جیوه یعنی ۱۳٫۶، فشاری معادل ۱۰ mmHg به دست می آید.
گرفتن مایع مغزی - نخاعی در صورتی که کلیه اصول مربوط به آن رعایت شده باشد اقدامی تقریباً بی خطر به حساب می آید. شایع ترین عارضهٔ آن بروز سردرد است که در بزرگسالان شایع تر از کودکان می باشد و با اندکی استراحت نیز بهبود می یابد. گرفتن مایع مغزی - نخاعی در حین پونکسیون کمری می تواند سردرد شدیدی بعد از گرفتن مایع ایجاد کند، زیرا کشش بر روی رگ ها و ریشه های عصبی باعث تحریک فیبرهای درد می شود. درد را می توان با تزریق داخل تراشه ای محلول استریل سالین ایزوتونیک کاهش داد. پونکسیون کمری برای شمارش سلول ها در مایع و اندازه گیری سطوح پروتئین و گلوکز انجام می گیرد. این پارامترها به تنهایی ممکن است در تشخیص خونریزی ساب آراکنوئید و عفونت های سیستم عصبی مرکزی ( مانند مننژیت ) بسیار سودمند و کمک کننده باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمایع مغزی - نخاعی را می توان برای تشخیص انواع بیماری های نورولوژیکی مورد آزمایش قرار داد مانند مشکوک شدن به عفونت پرده های مغزی ( مانند مننژیت ) یا التهاب مغز ( انسفالیت ) یا سایر بیماری های مغزی از جمله خونریزی های خاص مغزی و بیماری های التهابی.
در برخی اوقات از این روش برای تزریق برخی داروها به فضاهای دور مغز و نخاع نیز استفاده می شود. انجام LP یا گرفتن مایع مغزی - نخاعی در هر نوزاد شیرخوار یا کودکی که مشکوک به عفونت مغزی یا پرده های مغز باشد اقدامی بسیار ضروری و فوری است که نباید به تأخیر انداخته شود به عنوان مثال تمام شیرخوارانی که با تب و تشنج مراجعه می کنند یا علائمی مانند از دست رفتن هوشیاری، ضعف ناگهانی عضلات، سفتی گردن دارند، مشکوک به مننژیت یا عفونت و التهاب مغز تلقی می شوند. [ ۳]
روش معمول اندازه گیری فشار مایع مغزی نخاعی ساده است: ابتدا شخص دقیقاً به حالت افقی بر یک پهلو می خوابد، به طوری که فشار مایع در کانال نخاعی با فشار درون حفره جمجمه برابر شود. فرد را ممکن است به پهلو خوابانده یا به حالت نشسته قرار دهند و معمولاً یک نفر دستیار ستون فقرات را خم می کند تا فضای بین مهره های کمر از پشت باز شود. پس از ضدعفونی کردن و آماده سازی محل مورد نظر، سوزن مناسبی را از لابلای دو مهره کمری عبور می دهند تا نوک سوزن وارد این فضای اطراف نخاعی شود. در این حالت چند قطره از مایع نخاعی گرفته می شود و سپس سوزن خارج شده و محل پانسمان می شود.
برای اندازه گیری فشار مایع نخاعی سوزن نخاعی را در انتهای تحتانی نخاع وارد کانال نخاع کمری می کنند و آن را به یک لوله شیشه ای قائم وصل می نمایند که بالای آن به هوا راه دارد. اجازه می دهند مایع تا هر اندازه که می تواند در لوله بالا رود. اگر مایع ۱۳۶ میلی متر بالاتر از سطح سوزن برود، می گویند فشار آن ۱۳۶ میلی متر آب است؛ از تقسیم این رقم بر جرم مخصوص جیوه یعنی ۱۳٫۶، فشاری معادل ۱۰ mmHg به دست می آید.
گرفتن مایع مغزی - نخاعی در صورتی که کلیه اصول مربوط به آن رعایت شده باشد اقدامی تقریباً بی خطر به حساب می آید. شایع ترین عارضهٔ آن بروز سردرد است که در بزرگسالان شایع تر از کودکان می باشد و با اندکی استراحت نیز بهبود می یابد. گرفتن مایع مغزی - نخاعی در حین پونکسیون کمری می تواند سردرد شدیدی بعد از گرفتن مایع ایجاد کند، زیرا کشش بر روی رگ ها و ریشه های عصبی باعث تحریک فیبرهای درد می شود. درد را می توان با تزریق داخل تراشه ای محلول استریل سالین ایزوتونیک کاهش داد. پونکسیون کمری برای شمارش سلول ها در مایع و اندازه گیری سطوح پروتئین و گلوکز انجام می گیرد. این پارامترها به تنهایی ممکن است در تشخیص خونریزی ساب آراکنوئید و عفونت های سیستم عصبی مرکزی ( مانند مننژیت ) بسیار سودمند و کمک کننده باشند.
wiki: پونکسیون کمری