پونتی فکس

لغت نامه دهخدا

پونتی فکس. [ ف ِ ] ( اِخ ) کاهنان بزرگ روم را پونتی فکس میخواندند و این مقام در آغاز امر فقط بافراد طبقه پاتریسیوس اختصاص داشت. در سال 300 ق. م. بموجب قانون «اگولینا» افراد طبقه پلیس نیز بمقام پونتی فکس نائل آمدند. عده پنتی فکس ها نخست سه نفر بود و از زمان سیلا بپانزده نفر رسید. وظیفه آنان مراقبت در انجام شرایط دینی و تقدیم قربانیها و تعیین اعیاد و تنظیم تقویم بود. ( ترجمه تمدن قدیم فوستل دکولانژ، ص 428 ).

فرهنگ فارسی

کاهنان بزرگ روم را پونتی فکس می خواندند

دانشنامه آزاد فارسی

پونتیفکس (pontifex)
(مرکب از دو واژۀ لاتینی «پونس» به معنی پل و «فاکره» به معنی ساختن) در روم قدیم، هریک از اعضای شورای روحانیون (پونتی فیسس). ریاست این شورا پونتیفکس ماکسیموس (پونتیفکس اعلی) نام داشت. پونتیفکس ها واقعاً کاهن نبودند ولی بر دین رسمی نظارت داشتند و در دیوان عالی به امور مذهبی رسیدگی می کردند. اعضای شورا معمولاً از بین خانواده های متنفذ سیاسی انتخاب می شدند و شورا غیرمستقیم نفوذ سیاسی مؤثری داشت. شورا تا اواخر جمهوری نُه عضو داشت، که سولا در ۸۰پ م تعداد آن را به پانزده عضو رساند. پیش از ۱۰۴پ م عضویت در شورا از طریق انتخاب صورت می گرفت، ولی پس از آن (به استثنای دورۀ کوتاه مدت سولا) اعضا را هفده طایفه از ۳۵ طایفۀ مجلس طوایف (کومیتیا تریبوتا) به حکم قرعه انتخاب می کردند. پونتیفکس ماکسیموس معمولاً از بین اعضای حاضر در شورا انتخاب می شد. یولیوس سِزار در ۶۳پ م برای این منصب انتخاب شد. پس از مرگ لِپیدوس، جانشین سِزار، در ۱۳ یا ۱۲پ م، اوگوستوس پونتیفکس ماکسیموس شد. از آن پس، جانشینان او به این منصب می رسیدند.

پیشنهاد کاربران

بپرس