پونْتوپیدان، هِنریک (۱۸۵۷ـ۱۹۴۳)(Pontoppidan, Henrik)
رمان نویس دانمارکی. نخستین مجموعۀ رمان های بزرگ او، ارض موعود (۱۸۹۱ـ۱۸۹۵)، داستان زندگی شرح حال گونۀ وزیری است که با زنی رعیت ازدواج می کند و تصویری صمیمانه و دلسوزانه از روستانشینان ترسیم می کند، هرچند اثرش ناخشنودی شخصی او را بازتاب می دهد. اثر مهم پونتوپیدان، پرخوش اقبال (۱۸۹۸ـ۱۹۰۴)، زندگی شهری دانمارکی حوالی ۱۹۰۰ را توصیف می کند و به اندازۀ سومین مجموعۀ رمان های او، قلمرو مردگان، حاکی از طنز و سرخوردگی است (۱۹۱۲ـ۱۹۱۶). پونتو همراه با کارل گلروپ در ۱۹۱۷ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. پونتوپیدان در فریدریتسیا زاده شد و در دانشگاه کپنهاگ ریاضیات و فیزیک خواند. نخستین رمان ها و داستان های کوتاهش تعهد اجتماعی و تفکر سیاسی بنیادی او را آشکار می سازند. گئورگ براندس و مایر گلدشمیت (۱۸۱۹ـ۱۸۸۷)، رمان نویس دانمارکی، هردو نفوذ عمده ای در آثار پونتوپیدان داشتند.
رمان نویس دانمارکی. نخستین مجموعۀ رمان های بزرگ او، ارض موعود (۱۸۹۱ـ۱۸۹۵)، داستان زندگی شرح حال گونۀ وزیری است که با زنی رعیت ازدواج می کند و تصویری صمیمانه و دلسوزانه از روستانشینان ترسیم می کند، هرچند اثرش ناخشنودی شخصی او را بازتاب می دهد. اثر مهم پونتوپیدان، پرخوش اقبال (۱۸۹۸ـ۱۹۰۴)، زندگی شهری دانمارکی حوالی ۱۹۰۰ را توصیف می کند و به اندازۀ سومین مجموعۀ رمان های او، قلمرو مردگان، حاکی از طنز و سرخوردگی است (۱۹۱۲ـ۱۹۱۶). پونتو همراه با کارل گلروپ در ۱۹۱۷ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. پونتوپیدان در فریدریتسیا زاده شد و در دانشگاه کپنهاگ ریاضیات و فیزیک خواند. نخستین رمان ها و داستان های کوتاهش تعهد اجتماعی و تفکر سیاسی بنیادی او را آشکار می سازند. گئورگ براندس و مایر گلدشمیت (۱۸۱۹ـ۱۸۸۷)، رمان نویس دانمارکی، هردو نفوذ عمده ای در آثار پونتوپیدان داشتند.
wikijoo: پونتوپیدان،_هنریک_(۱۸۵۷ـ۱۹۴۳)