پونتورمو یاکوپو دا

دانشنامه آزاد فارسی

پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷)(Pontormo, Jacopo da)
پونْتورمو، یاکوپو دا
(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی) نقاش ایتالیایی. از مانریست های (شیوه گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن های لاغر متشنج و رنگ های تند چشم آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه ترین آثارش، خاکسپاری (ح ۱۵۲۵؛ سانتا فِلیچیتا، فلورانس) درخور ذکر است، که ترکیب بندی خارق العاده ای با پیکرهای به هم پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه گری) فلورانسی بود از آندرِ آ دل سارتو و فرا بارتولومئو مایه می گرفت؛ تابلوی یوسف در مصر (۱۵۱۷؛ نگارخانۀ ملی لندن) و نخستین نقاشی محرابی مهم او برای سان میکله ویسدومینی (۱۵۱۸) از آن جمله اند. در دهۀ ۱۵۲۰ سبک کارش، با تأثیر از میکلانژ تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ وِرتومنوس و پومونا در ویلای مدیچی در پودجو آکایانو. دیوارنگاره های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما (۱۵۲۳) نیز از آشنایی اش با آثار آلبرشت دورِر و میکلانژ خبر می دهند. دیوارنگاره اش در جایگاه همسرایان کلیسای سان لورنتسو با درگذشتِ او نیمه تمام ماند، و بروندزینو آن را به انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه گیری و تنهایی اش حکایت دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس