پولادتن.[ ت َ ] ( ص مرکب ) که تن سخت و قوی دارد : همه خیل کابل شدند انجمن بر آن کشته پیلان پولادتن.اسدی.
( صفت ) آنکه تن سخت دارد کسی که بدن قوی دارد: [ همه خیل کابل شدند انجمن بر آن کشته پیلان پولادین .] ( گرشاسب نامه )
