پوشش محافظتی آبگریز. پوشش فوق آبگریز یک لایه سطحی نازک است که آب را دفع می کند. این پوشش از مواد آب گریز ( بساآبگریزی ) ساخته می شود. قطراتی که به این نوع پوشش برخورد می کنند، می تواند به طور کامل بازگردند. [ ۱] [ ۲] به طور کلی، پوشش های فوق آبگریز از مواد کامپوزیتی ساخته می شوند که در آن یک جزء، زبری و دیگری انرژی سطحی پایین را ارائه می کند. [ ۳]
پوشش های فوق آبگریز را می توان از مواد بسیار مختلفی ساخت. موارد زیر، پایه های احتمالی شناخته شده برای این نوع پوشش هستند:
• نانو کامپوزیت پلی استایرن اکسید منگنز ( MnO 2 /PS ) . [ نیازمند منبع]
• نانو کامپوزیت پلی استایرن اکسید روی ( ZnO/PS ) [ ۴]
• کربنات کلسیم رسوبی [ ۵]
• ساختارهای نانولوله کربنی
• نانو پوشش سیلیکا [ ۶] [ ۷] [ ۸]
• سیلان های فلوئوردار [ ۹] و پوشش های فلوروپلیمری. [ ۱۰]
پوشش های مبتنی بر سیلیس شاید مقرون به صرفه ترین گزینه برای استفاده باشند. [ ۱۱] آنها بر پایه ژل ساخته می شوند و می توان به راحتی با فرو بردن جسم در ژل یا از طریق اسپری آئروسل آنها را اعمال کرد. در مقابل، کامپوزیت های پلی استیرن اکسیدی دوام بیشتری نسبت به پوشش های مبتنی بر ژل دارند، با این حال فرآیند اعمال این نوع پوشش بسیار پیچیده تر و پرهزینه تر است. نانولوله های کربنی نیز گران هستند و تولید آنها با فناوری های فعلی دشوار است. بنابراین، ژل های مبتنی بر سیلیکا در حال حاضر مقرون به صرفه ترین گزینه هستند.
• آب گریز با دوام – از این نوع برای پارچه ها به منظور محافظت از آنها در برابر آب استفاده می شود.
• دافع باران – این نوع برای شیشه جلو اتومبیل به منظور دفع آب باران در هنگام بارندگی ساخته شده است تا باعث بهبود دید در رانندگی شود. [ ۱۲] [ ۱۳]
در صنعت، پوشش های فوق آبگریز در کاربردهای سطح فوق العاده خشک استفاده می شود. این پوشش باعث می شود که یک لایه ی نازک تقریباً نامحسوس از هوا در بالای یک سطح تشکیل شود. پوشش های فوق آبگریز در طبیعت نیز یافت می شوند. آنها روی برگ های گیاهان، مانند برگ نیلوفر آبی و برخی بال های حشرات ظاهر می شوند. [ ۱۴] این پوشش را می توان روی اجسام اسپری کرد تا آنها را ضد آب کند. این اسپری ضد خوردگی و ضد یخ است، دارای قابلیت تمیز کردن است، و می تواند برای محافظت از مدارها و شبکه ها استفاده شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپوشش های فوق آبگریز را می توان از مواد بسیار مختلفی ساخت. موارد زیر، پایه های احتمالی شناخته شده برای این نوع پوشش هستند:
• نانو کامپوزیت پلی استایرن اکسید منگنز ( MnO 2 /PS ) . [ نیازمند منبع]
• نانو کامپوزیت پلی استایرن اکسید روی ( ZnO/PS ) [ ۴]
• کربنات کلسیم رسوبی [ ۵]
• ساختارهای نانولوله کربنی
• نانو پوشش سیلیکا [ ۶] [ ۷] [ ۸]
• سیلان های فلوئوردار [ ۹] و پوشش های فلوروپلیمری. [ ۱۰]
پوشش های مبتنی بر سیلیس شاید مقرون به صرفه ترین گزینه برای استفاده باشند. [ ۱۱] آنها بر پایه ژل ساخته می شوند و می توان به راحتی با فرو بردن جسم در ژل یا از طریق اسپری آئروسل آنها را اعمال کرد. در مقابل، کامپوزیت های پلی استیرن اکسیدی دوام بیشتری نسبت به پوشش های مبتنی بر ژل دارند، با این حال فرآیند اعمال این نوع پوشش بسیار پیچیده تر و پرهزینه تر است. نانولوله های کربنی نیز گران هستند و تولید آنها با فناوری های فعلی دشوار است. بنابراین، ژل های مبتنی بر سیلیکا در حال حاضر مقرون به صرفه ترین گزینه هستند.
• آب گریز با دوام – از این نوع برای پارچه ها به منظور محافظت از آنها در برابر آب استفاده می شود.
• دافع باران – این نوع برای شیشه جلو اتومبیل به منظور دفع آب باران در هنگام بارندگی ساخته شده است تا باعث بهبود دید در رانندگی شود. [ ۱۲] [ ۱۳]
در صنعت، پوشش های فوق آبگریز در کاربردهای سطح فوق العاده خشک استفاده می شود. این پوشش باعث می شود که یک لایه ی نازک تقریباً نامحسوس از هوا در بالای یک سطح تشکیل شود. پوشش های فوق آبگریز در طبیعت نیز یافت می شوند. آنها روی برگ های گیاهان، مانند برگ نیلوفر آبی و برخی بال های حشرات ظاهر می شوند. [ ۱۴] این پوشش را می توان روی اجسام اسپری کرد تا آنها را ضد آب کند. این اسپری ضد خوردگی و ضد یخ است، دارای قابلیت تمیز کردن است، و می تواند برای محافظت از مدارها و شبکه ها استفاده شود.
wiki: پوشش محافظتی آبگریز