تولید پوشش تبدیلی فسفاته یک تیمار شیمیایی است که بر روی قطعات فولادی اعمال می شود و یک لایه نازک و متشکل از فسفاته های آهن، روی، یا منگنز ایجاد می کند تا مقاومت در برابر زنگ زدگی، لوبریکیشن[ ۱] یا به عنوان پایه ای برای پوشش ها یا نقاشی های بعدی به دست آید. این یکی از رایج ترین انواع پوشش های تبدیلی است. این فرآیند همچنین با نام پوشش فسفاته، فسفاته سازی، فسفاته سازی یا فسفاته گذاری شناخته می شود. وقتی به اسلحه ها و تجهیزات نظامی[ ۲] دیگر اعمال می شود، به خصوص به نام تجاری پارکرایزینگ هم شناخته می شود.
معمولاً پوشش فسفاته با اعمال یک محلول تقسیم شده از اسید فسفری، احتمالاً با نمک های حل شونده آهن[ ۳] ، روی [ ۴] و/یا منگنز به بخش فولادی به دست می آید. این محلول ممکن است با استفاده از اسفنج، اسپری یا غرق شدن اعمال شود. پوشش های تبدیلی فسفاته همچنین می توانند بر روی آلومینیوم[ ۵] ، روی، کادمیوم، نقر[ ۶] ه و قلع [ ۷] نیز استفاده شوند.
فسفاته سازی اسلحه در حدود سال 1910 کشف شد، زمانی که مشاهده شد که اگر سطح فولاد به یک فسفاته تبدیل شود، مقاومت به زنگ زدگی قابل توجهی به دست می آید. تا دهه 1940، این روش در ایالات متحده بسیار محبوب بود، تا زمانی که روش های مدرن ولی مشابه برای پوشش فلزات معرفی شدند.
انواع اصلی پوشش های فسفاته شامل مقدار متنوعی از آهن، منگنز و روی هستند.
پوشش های منگنزی برای مقاومت در برابر زنگ زدگی و لوبریکیته استفاده می شوند و تنها از طریق غرق شدن اعمال می شوند.
پوشش های فسفاته آهن معمولاً به عنوان یک پایه برای پوشش ها یا نقاشی های بعدی استفاده می شوند و به وسیله غرق شدن یا اسپری اعمال می شوند.
پوشش های فسفاته روی[ ۸] برای مقاومت در برابر زنگ زدگی، به عنوان یک لایه نگهدارنده لوبریکانت و به عنوان پایه نقاشی/پوشش نیز استفاده می شوند و می توانند همچنین از طریق غرق شدن یا اسپری اعمال شوند. این پوشش ها همچنین می توانند بر روی فولاد گالوانیزه نیز اعمال شوند.
این فرآیند از حلالیت پایین فسفاته ها در محدوده pH متوسط یا بالا بهره می برد. حوضچه یک محلول اسید فسفری ( H₃PO₄ ) است که شامل کاتیون های مطلوب آهن، روی یا منگنز و افزودنی های دیگر است. اسید با فلز آهن واکنش می کند و هیدروژن و کاتیون های آهن تولید می شوند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعمولاً پوشش فسفاته با اعمال یک محلول تقسیم شده از اسید فسفری، احتمالاً با نمک های حل شونده آهن[ ۳] ، روی [ ۴] و/یا منگنز به بخش فولادی به دست می آید. این محلول ممکن است با استفاده از اسفنج، اسپری یا غرق شدن اعمال شود. پوشش های تبدیلی فسفاته همچنین می توانند بر روی آلومینیوم[ ۵] ، روی، کادمیوم، نقر[ ۶] ه و قلع [ ۷] نیز استفاده شوند.
فسفاته سازی اسلحه در حدود سال 1910 کشف شد، زمانی که مشاهده شد که اگر سطح فولاد به یک فسفاته تبدیل شود، مقاومت به زنگ زدگی قابل توجهی به دست می آید. تا دهه 1940، این روش در ایالات متحده بسیار محبوب بود، تا زمانی که روش های مدرن ولی مشابه برای پوشش فلزات معرفی شدند.
انواع اصلی پوشش های فسفاته شامل مقدار متنوعی از آهن، منگنز و روی هستند.
پوشش های منگنزی برای مقاومت در برابر زنگ زدگی و لوبریکیته استفاده می شوند و تنها از طریق غرق شدن اعمال می شوند.
پوشش های فسفاته آهن معمولاً به عنوان یک پایه برای پوشش ها یا نقاشی های بعدی استفاده می شوند و به وسیله غرق شدن یا اسپری اعمال می شوند.
پوشش های فسفاته روی[ ۸] برای مقاومت در برابر زنگ زدگی، به عنوان یک لایه نگهدارنده لوبریکانت و به عنوان پایه نقاشی/پوشش نیز استفاده می شوند و می توانند همچنین از طریق غرق شدن یا اسپری اعمال شوند. این پوشش ها همچنین می توانند بر روی فولاد گالوانیزه نیز اعمال شوند.
این فرآیند از حلالیت پایین فسفاته ها در محدوده pH متوسط یا بالا بهره می برد. حوضچه یک محلول اسید فسفری ( H₃PO₄ ) است که شامل کاتیون های مطلوب آهن، روی یا منگنز و افزودنی های دیگر است. اسید با فلز آهن واکنش می کند و هیدروژن و کاتیون های آهن تولید می شوند:
wiki: پوشش فسفاته