منظور از پوشش در مصر باستان اشاره به پوشاک مورد استفادهٔ مردمان مصر باستان از پایان دوران نوسنگی ( از ۳۱۰۰ پیش از میلاد ) تا سرنگونی پادشاهی بطلمیوس و مرگ کلئوپاترا در سال ۳۰ پیش از میلاد دارد. لباس های مصریان بسیار رنگارنگ بود و با سنگ های قیمتی و زینت آلات همراه بود آنها در طراحی لباس هایشان هم به زیبایی و هم به آسایش توجه می کردند به گونه ای که در هوای گرم بیابان، لباس ها به اندازهٔ کافی خنک باشند. [ ۱]
در مصر باستان، کتان پرکاربردترین پارچه در میان مردم بود و به خنکی بدن کمک می کرد. پارچه کتانی از ریسندگی و بافندگی گیاه کتان بدست می آید هنر ریسندگی، بافندگی و خیاطی برای مردم در جوامع مصری بسیار مهم بود. گاهی رنگ های گیاهی به لباس ها داده می شد اما معمولاً لباس ها رنگ طبیعی خودشان را داشتند. پشم برای مصریان شناخته شده بود اما نا پالوده دانسته می شد و تنها ثروتمندان از پارچه هایی که از الیاف حیوانی بدست آمده بود استفاده می کردند آن هم برای موقعیت های خاص مانند پوشیدن به عنوان بالاپوش، در غیر این صورت پوشیدن آن یک تابو دانسته می شد برای نمونه در معابد و جاهای مقدس ممنوع بود.
کشاورزان، کارگران و مردم با شرایط متوسط، معمولاً شنتی ( لباسی همانند دامن از جنس کتان ) می پوشیدند اما برده ها کاملاً برهنه کار می کردند.
پوشش فرعون ها به خوبی در تاریخ ثبت شده است آنها معمولاً پوست حیواناتی مانند پلنگ یا شیر را به عنوان نشانی از جایگاه شان به تن می کردند.
نمس و خات هم سرپوشی است که معمولاً فرعون ها و نجیب زادگان بر سر می گذاشتند.
در حدود سال ۲۱۳۰ پیش از میلاد در پادشاهی باستان پوشش ها بسیار ساده بود. [ ۲] مردان پارچه هایی را مانند دامن به دور خود می بستند که شنتی نام داشت. این دامن ها در کمر با کمربندی محکم می شد و پارچهٔ دامن در جلو جمع می شد یا روی هم تا می خورد. [ ۲] در این دوران دامن مردان کوتاه بود تا اینکه در پادشاهی میانه مصر نزدیک به ۱۶۰۰ پیش از میلاد، دامن مردان بلندتر شد[ ۲] و در حدود ۱۴۲۰ پیش از میلاد یک بالاپوش نازک آستین دار و یک زیردامنی هم به تن می کردند.
در دوران پادشاهی باستان، میانه و جدید، زنان مصری لباسی ساده به نام کالاسیریس به تن می کردند. [ ۳] لباس زنان در دوران باستان نسبت به مردان پوشیده تر بود. [ ۴] [ ۵] لباس با یک یا دو بند بالا نگه داشته می شد. لبه پایینی لباس تا مچ پا می آمد اما لبهٔ بالایی تا زیر یا روی سینه را می پوشاند. [ ۴] طول لباس بیانگر ردهٔ اجتماعی آن زن بود. [ ۶] تزئین لباس با منجوق دوزی یا پر هم گاهی روی آن صورت می گرفت. [ ۷] بر روی لباس زنان می توانستند شال یا شنل یا قبا بیاندازند. شال یک پارچهٔ با جنس اعلا بود که نزدیک به ۱۲۲ سانتیمتر ( ۴ فوت ) پهنا و ۴۲۰ سانتیمتر ( ۱۳ تا ۱۴ فوت ) طول داشت. [ ۴] این لباس هم معمولاً چند بار تا می خورد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مصر باستان، کتان پرکاربردترین پارچه در میان مردم بود و به خنکی بدن کمک می کرد. پارچه کتانی از ریسندگی و بافندگی گیاه کتان بدست می آید هنر ریسندگی، بافندگی و خیاطی برای مردم در جوامع مصری بسیار مهم بود. گاهی رنگ های گیاهی به لباس ها داده می شد اما معمولاً لباس ها رنگ طبیعی خودشان را داشتند. پشم برای مصریان شناخته شده بود اما نا پالوده دانسته می شد و تنها ثروتمندان از پارچه هایی که از الیاف حیوانی بدست آمده بود استفاده می کردند آن هم برای موقعیت های خاص مانند پوشیدن به عنوان بالاپوش، در غیر این صورت پوشیدن آن یک تابو دانسته می شد برای نمونه در معابد و جاهای مقدس ممنوع بود.
کشاورزان، کارگران و مردم با شرایط متوسط، معمولاً شنتی ( لباسی همانند دامن از جنس کتان ) می پوشیدند اما برده ها کاملاً برهنه کار می کردند.
پوشش فرعون ها به خوبی در تاریخ ثبت شده است آنها معمولاً پوست حیواناتی مانند پلنگ یا شیر را به عنوان نشانی از جایگاه شان به تن می کردند.
نمس و خات هم سرپوشی است که معمولاً فرعون ها و نجیب زادگان بر سر می گذاشتند.
در حدود سال ۲۱۳۰ پیش از میلاد در پادشاهی باستان پوشش ها بسیار ساده بود. [ ۲] مردان پارچه هایی را مانند دامن به دور خود می بستند که شنتی نام داشت. این دامن ها در کمر با کمربندی محکم می شد و پارچهٔ دامن در جلو جمع می شد یا روی هم تا می خورد. [ ۲] در این دوران دامن مردان کوتاه بود تا اینکه در پادشاهی میانه مصر نزدیک به ۱۶۰۰ پیش از میلاد، دامن مردان بلندتر شد[ ۲] و در حدود ۱۴۲۰ پیش از میلاد یک بالاپوش نازک آستین دار و یک زیردامنی هم به تن می کردند.
در دوران پادشاهی باستان، میانه و جدید، زنان مصری لباسی ساده به نام کالاسیریس به تن می کردند. [ ۳] لباس زنان در دوران باستان نسبت به مردان پوشیده تر بود. [ ۴] [ ۵] لباس با یک یا دو بند بالا نگه داشته می شد. لبه پایینی لباس تا مچ پا می آمد اما لبهٔ بالایی تا زیر یا روی سینه را می پوشاند. [ ۴] طول لباس بیانگر ردهٔ اجتماعی آن زن بود. [ ۶] تزئین لباس با منجوق دوزی یا پر هم گاهی روی آن صورت می گرفت. [ ۷] بر روی لباس زنان می توانستند شال یا شنل یا قبا بیاندازند. شال یک پارچهٔ با جنس اعلا بود که نزدیک به ۱۲۲ سانتیمتر ( ۴ فوت ) پهنا و ۴۲۰ سانتیمتر ( ۱۳ تا ۱۴ فوت ) طول داشت. [ ۴] این لباس هم معمولاً چند بار تا می خورد. [ ۴]
wiki: پوشش در مصر باستان