پوشاک ژاپنی

معمولاً دو نوع لباس در ژاپن پوشیده می شود: لباس های سنتی معروف به wafuku ( 和服؟ ) ، از جمله لباس ملی ژاپن، کیمونو ، و yōfuku ( 洋服؟ ) که شامل هر لباس دیگری می شود.
پوشاک سنّتی ژاپنی، نشان دهندهٔ تاریخ دیرینهٔ فرهنگ سنّتی این کشور است که شامل طیف های رنگی شکل یافته در دوره هی آن، سایه های برگرفته از لباس ها و سنت های فرهنگی سلسلهٔ تانگ چین، نقوش برگرفته از فرهنگ، طبیعت و ادبیات سنتی ژاپن، استفاده از انواع ابریشم برای برخی از لباس ها و سبک های پوشش قوام یافته تا پایان دورهٔ ادو می شود. شناخته شده ترین شکل پوشش سنتی ژاپنی، کیمونو است که به فارسی، «چیزی برای پوشیدن» یا «شانه پوش» ترجمه می شود. [ ۱] گونه های دیگر پوشاک سنّتی ژاپن شامل لباس های مردم آینو ( معروف به attus ) ، لباس های قوم ریوکیوانی که به ryusou ( 琉装؟ ) معروف است و پارچه های سنتی بینگاتا و باشوفو تولید شده در جزایر ریوکیو است. [ ۲]
پوشاک مدرن ژاپنی عمدتاً yōfuku ( لباس های غربی ) را در بر می گیرد، اگرچه بسیاری از طرّاحان پوشاک مشهور ژاپنی، مانند ایسی میاکه، یوجی یاماموتو و ری کاواکوبو، گاهیّ لباس هایی را با الهام از پوشاک سنّتی ژاپن طراحی کرده اند.
علی رغم اینکه نسل های پیشین ژاپنی ها تقریباً همگی شان لباس های سنتی می پوشیدند، پس از پایان جنگ جهانی دوم ، پوشاک و مدهای غربی به دلیل دردسترس بودنشان و به مرور زمان، قیمت ارزان ترشان به طور فزاینده ای محبوب شدند. اکنون، احتمال دیدن شخصی که پوشاک سنتی ژاپنی را به عنوان لباس های روزمره بپوشد، بسیار کم است و با گذشت زمان، تصویر پوشیدن لباس های سنتی در ژاپن با سختی پوشیدن و گران بها بودنش دیده می شود. چنین است که لباس های سنتی در حال حاضر عمدتاً در آیین ها و رویدادهای خاص پوشیده می شوند که رایج ترین زمان آن در جشنواره های تابستانی با لباس یاکوتا است. همچنین گروه های دیگری که بیشتر لباس های سنتی می پوشند، کشتی گیران سومو و گیشاها هستند که همگی ملزم به پوشیدن لباس های سنتی در حرفهٔ خود هستند.