پوستین دوزی

/pustinduzi/

لغت نامه دهخدا

پوستین دوزی. ( حامص مرکب ) شغل پوستین دوز. واتگری :
از بدان نیکوئی نیاموزی
نکند گرگ پوستین دوزی.
سعدی.
- امثال :
از گرگ پوستین دوزی نیاید.
ناید از گرگ پوستین دوزی .
|| ( اِ مرکب ) محل دوختن پوستین.

فرهنگ فارسی

۱- عمل و شغل پوستین دوز واتگری. ۲-( اسم )محل دوختن پوستیندکان پوستین دوز.

فرهنگ عمید

شغل و عمل پوستین دوز.

دانشنامه آزاد فارسی

از رشته های دوزندگی سنتی ایران. دوخت آن بیشتر در شمال خراسان و مشهد معمول است. پوستین را به صورت نیم تنه و جلیقه یا بلند به شکل قبا در زمستان می پوشند. مادۀ اولیۀ این پوشاک، پوست گوسفند است که مراحل عمل آوری آن عبارت اند از جداکردن پوست از گوسفند و نمک زدن، شستن، آش دادن (فروکردن در محلول نمک و جو)، مالش دادن، خشک کردن، آفتاب دادن، نم زدن، تراش دادن، پاک کردن، روغن زدن، نرم کردن و شانه کردن، و سرانجام دوختن آن در اندازه های مختلف. امروزه، استفاده از پوستین بسیار محدود شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس