پوریا عالمی ( زادهٔ اسفند ۱۳۶۱ در تهران ) نویسنده، طنزنویس، روزنامه نگار و نویسنده کودک ایرانی است. او با ستون نویسی طنز در روزنامه های ایران در دههٔ ۸۰ و ۹۰ شناخته می شود. ستون های کاناپه چی، آسانسورچی و ماجراهای میدون و سوفیا از جمله ستون های پر خوانندهٔ این نویسنده بوده است که به صورت کتاب نیز منتشر شده است. همچنین مجموعه داستان ها و شعرهایی از او در ایران منتشر شده است.
... [مشاهده متن کامل]
کاتیا فولمر، پژوهشگر آلمانی طنز ایران، در کتابش در کنار نام هایی هم چون کیومرث صابری فومنی، عمران صلاحی و ابراهیم نبوی از پوریا عالمی به عنوان یکی از طنزنویسان شناخته شده در ایران نام می برد.
این نویسنده در سال ۱۳۹۸ از دنیای مطبوعات خداحافظی کرد و از آن پس به عنوان نویسندهٔ کودک در مجموعهٔ آی قصه و همچنین به عنوان سردبیر در رادیو گوشه فعالیت فرهنگی خود را ادامه داد.
عالمی بعد از گرفتن مدرک دیپلم، تحصیلات خود را رها کرد. پیش از آن و همزمان با تحصیل دوره متوسطه به عنوان کتابدار در کتابخانه عمومی شهریار و فرهنگسرای شهرک اندیشه مشغول به کار بود. او در این دوره فعالیت مطبوعاتی خود را با همکاری با نشریاتی همچون نوروز و گل آقا آغاز کرد.
در سال ۱۳۸۱ اولین بازی فکر خود با عنوان شنل قرمزی را با ایدهٔ ترکیب کمیک استریپ و قصه گویی، نقشه بازی و کتاب قصه، با تصویرسازی بزرگمهر حسین پور، طراحی و روانه بازار کرد. همزمان در این دوره صفحه آرایی ماهنامه گل آقا و سپس مدیریت هنری چند مجله و روزنامه را تجربه کرد.
اولین کتاب خود را به صورت ناشر مؤلف به عنوان نیم ساعت قبل از ساعت هفت در تهران منتشر کرد و سپس نویسنده، سرپرست نویسندگان و سردبیر برنامه های رادیویی فرهنگی در رادیو تهران تا ابتدای سال ۱۳۸۸ شد.
در سال ۱۳۸۸ در دوره جدید انتشار روزنامه اعتماد ملی، ستون فال قهوه و مادر رجب را نوشت که باعث شهرت او شد. همچنین همزمان مسئول بخش طنز صفحه شبنامه – نخستین صفحه روزانه طنز در مطبوعات فارسی زبان – در روزنامه اعتماد ملی بود.
پس از این بود که به عنوان ستون نویس طنز شناخته شد. ستون های کاناپه چی، آسانسورچی و ماجراهای میدون و سوفیا از جمله ستون های پر خوانندهٔ این نویسنده بوده است.
پوریا عالمی در سال ۱۳۷۹ در حالی که در کلاس سوم دبیرستان تحصیل می کرد همکاری رسمی خود را مؤسسه فرهنگی گل آقا به عنوان کتابدار و نویسنده آغاز کرد. او فعالیت مطبوعاتی خود را همین سال با روزنامه نوروز و روزنامه همشهری و مجله گل آقا آغاز کرد. حرفهٔ اصلی او در دورهٔ فعالیت مطبوعاتی ستون نویسی طنز برای روزنامه ها و مجلات بود. برخی از این ستون ها آن قدر مشهور شدند که بعدها به صورت کتاب به فروش رسیدند. او مدتی نیز دبیر بازی و طراح بازی های رومیزی در مجله بچه ها گل آقا بود.
... [مشاهده متن کامل]
کاتیا فولمر، پژوهشگر آلمانی طنز ایران، در کتابش در کنار نام هایی هم چون کیومرث صابری فومنی، عمران صلاحی و ابراهیم نبوی از پوریا عالمی به عنوان یکی از طنزنویسان شناخته شده در ایران نام می برد.
این نویسنده در سال ۱۳۹۸ از دنیای مطبوعات خداحافظی کرد و از آن پس به عنوان نویسندهٔ کودک در مجموعهٔ آی قصه و همچنین به عنوان سردبیر در رادیو گوشه فعالیت فرهنگی خود را ادامه داد.
عالمی بعد از گرفتن مدرک دیپلم، تحصیلات خود را رها کرد. پیش از آن و همزمان با تحصیل دوره متوسطه به عنوان کتابدار در کتابخانه عمومی شهریار و فرهنگسرای شهرک اندیشه مشغول به کار بود. او در این دوره فعالیت مطبوعاتی خود را با همکاری با نشریاتی همچون نوروز و گل آقا آغاز کرد.
در سال ۱۳۸۱ اولین بازی فکر خود با عنوان شنل قرمزی را با ایدهٔ ترکیب کمیک استریپ و قصه گویی، نقشه بازی و کتاب قصه، با تصویرسازی بزرگمهر حسین پور، طراحی و روانه بازار کرد. همزمان در این دوره صفحه آرایی ماهنامه گل آقا و سپس مدیریت هنری چند مجله و روزنامه را تجربه کرد.
اولین کتاب خود را به صورت ناشر مؤلف به عنوان نیم ساعت قبل از ساعت هفت در تهران منتشر کرد و سپس نویسنده، سرپرست نویسندگان و سردبیر برنامه های رادیویی فرهنگی در رادیو تهران تا ابتدای سال ۱۳۸۸ شد.
در سال ۱۳۸۸ در دوره جدید انتشار روزنامه اعتماد ملی، ستون فال قهوه و مادر رجب را نوشت که باعث شهرت او شد. همچنین همزمان مسئول بخش طنز صفحه شبنامه – نخستین صفحه روزانه طنز در مطبوعات فارسی زبان – در روزنامه اعتماد ملی بود.
پس از این بود که به عنوان ستون نویس طنز شناخته شد. ستون های کاناپه چی، آسانسورچی و ماجراهای میدون و سوفیا از جمله ستون های پر خوانندهٔ این نویسنده بوده است.
پوریا عالمی در سال ۱۳۷۹ در حالی که در کلاس سوم دبیرستان تحصیل می کرد همکاری رسمی خود را مؤسسه فرهنگی گل آقا به عنوان کتابدار و نویسنده آغاز کرد. او فعالیت مطبوعاتی خود را همین سال با روزنامه نوروز و روزنامه همشهری و مجله گل آقا آغاز کرد. حرفهٔ اصلی او در دورهٔ فعالیت مطبوعاتی ستون نویسی طنز برای روزنامه ها و مجلات بود. برخی از این ستون ها آن قدر مشهور شدند که بعدها به صورت کتاب به فروش رسیدند. او مدتی نیز دبیر بازی و طراح بازی های رومیزی در مجله بچه ها گل آقا بود.
