پوریا ارسلان

پوریا، ارسلان (۱۳۰۹ـ۱۳۷۳ش)
نمایش نامه نویس ایرانی. در سه دهۀ ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۰ تعدادی نمایش نامۀ منظوم نوشت که عمده ترین رویکرد آن ها توجه به تاریخ و نیز فرهنگ باستانیِ ایران زمین است. تراژدی افشین (۱۳۳۶)، ناهید را بستای (۱۳۳۶)، تراژدی کمبوجیه (۱۳۳۶)، آرش تیرانداز (۱۳۳۸)، سرود آزادی، تازیانۀ بهرام (۱۳۴۷)، و رستاخیز تبریز (۱۳۵۰) از جمله نمایش نامه هایی است که در آن ها به وقایع تاریخی و افسانه های کهن ایرانی پرداخته است. پوریا در این نمایش نامه ها بیشتر متأثر از پاره ای نمایش نامه های اواخر دورۀ قاجار، به ویژه، باستان گراییِ دورۀ سلطنت پهلوی اول است. از نمایش نامه های او، به سبب منظوم بودن و تاریخ گرایی در آن دوره و پس از آن استقبال چندانی نشد.