پورْتِر، جورْج (۱۹۲۰ـ۲۰۰۲)(Porter, George)
(بارون پورترِ لادنهام) شیمی دان انگلیسی. با رونالد نوریش، جایزه نوبل شیمی ۱۹۶۷ را به سبب توسعۀ تکنیکی دریافت کردند که در آن از فلاش هایی با انرژی بالای نور برای انجام واکنش های شیمیایی سریع استفاده می شود. در ۱۹۷۲ به مقام شهسواری رسید و در ۱۹۹۰ بارون شد. در استین فورت یورکشر زاده شد و در لیدز درس خواند. پس از جنگ جهانی دوم، تحقیقاتی را در کیمبریج، و زیر نظر نوریش صورت داد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۶، در شفیلد استاد بود. از ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۵، مدیر مؤسسۀ رویال و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰، رئیس این مؤسسه بود. در دهه ۱۹۶۰، برنامه های زیادی در تلویزیون انگلستان اجرا کرد. او برای مطالعۀ گونه های گذرا در واکنش شیمیایی، خصوصاً رادیکال های آزاد و حالت های برانگیختۀ مولکول ها، شروع به استفاده از فلاش های نوری سریع کرد. در ۱۹۵۰، ماهیت موادی را کشف کرد که فقط کمتر از یک میکروثانیه پایدارند. تا ۱۹۷۵، این محدودۀ زمانی را با استفاده از پرتوهای لیزری به یک پیکوثانیه (۱۰-۱۲s) کاهش داد. تحقیقات اولیۀ او در زمینۀ واکنش های مشتمل بر گازها، عمدتاً واکنش های زنجیری و واکنش های احتراقی بود، اما بعدها این تکنیک را در محلول ها نیز به کار گرفت و فرآیندهایی را مطالعه کرد که در نانوثانیۀ اول فتوسنتز در گیاهان صورت می گیرند. همچنین، روشی برای پایدارسازی رادیکال های آزاد ابداع کرد که مبتنی بر گیرانداختن آن ها در ساختمان مایعی فوق سردشده، مثلاً شیشه، بود. این روش جداسازی ماتریسی نام گرفت.
(بارون پورترِ لادنهام) شیمی دان انگلیسی. با رونالد نوریش، جایزه نوبل شیمی ۱۹۶۷ را به سبب توسعۀ تکنیکی دریافت کردند که در آن از فلاش هایی با انرژی بالای نور برای انجام واکنش های شیمیایی سریع استفاده می شود. در ۱۹۷۲ به مقام شهسواری رسید و در ۱۹۹۰ بارون شد. در استین فورت یورکشر زاده شد و در لیدز درس خواند. پس از جنگ جهانی دوم، تحقیقاتی را در کیمبریج، و زیر نظر نوریش صورت داد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۶، در شفیلد استاد بود. از ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۵، مدیر مؤسسۀ رویال و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰، رئیس این مؤسسه بود. در دهه ۱۹۶۰، برنامه های زیادی در تلویزیون انگلستان اجرا کرد. او برای مطالعۀ گونه های گذرا در واکنش شیمیایی، خصوصاً رادیکال های آزاد و حالت های برانگیختۀ مولکول ها، شروع به استفاده از فلاش های نوری سریع کرد. در ۱۹۵۰، ماهیت موادی را کشف کرد که فقط کمتر از یک میکروثانیه پایدارند. تا ۱۹۷۵، این محدودۀ زمانی را با استفاده از پرتوهای لیزری به یک پیکوثانیه (۱۰-۱۲s) کاهش داد. تحقیقات اولیۀ او در زمینۀ واکنش های مشتمل بر گازها، عمدتاً واکنش های زنجیری و واکنش های احتراقی بود، اما بعدها این تکنیک را در محلول ها نیز به کار گرفت و فرآیندهایی را مطالعه کرد که در نانوثانیۀ اول فتوسنتز در گیاهان صورت می گیرند. همچنین، روشی برای پایدارسازی رادیکال های آزاد ابداع کرد که مبتنی بر گیرانداختن آن ها در ساختمان مایعی فوق سردشده، مثلاً شیشه، بود. این روش جداسازی ماتریسی نام گرفت.
wikijoo: پورتر،_جورج_(۱۹۲۰ـ۲۰۰۲)