پوراَحمَد، کیومَرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش)
پوراَحمَد، کیومَرث
کارگردان سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلم نامه و دستیاری کارگردانِ فیلم ناتمام قصۀ خیابان دراز (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم های تجاری و هنری ساخته است. نخستین فیلم بلند سینمایی اش، تاتوره (۱۳۶۲)، مضمونی سیاسی داشت . سپس دستیار کیارستمی در خانۀ دوست کجاست (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا، شیوۀ کار و با بازیگرانِ نوجوانْ فیلمِ گاویار (۱۳۶۶) را ساخت ، که با استقبال روبه رو نشد. به ناچار با نوشتن فیلم نامۀ شکوه زندگی (۱۳۶۶) و کارگردانی دو فیلم لنگرگاه (۱۳۶۷) و شکار خاموش (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد . سپس مجموعۀ تلویزیونی قصه های مجید (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم بلند شرم (۱۳۷۱) و صبح روز بعد (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان هایی از هوشنگ مرادی کرمانی ساخت. مجموعه و فیلم های سینماییِ مجید با اقبال تماشاگران و منتقدان روبه رو شد و چند جایزۀ داخلی گرفت. شرم از حیث تلفیق واقعیت و خیال ، شیوۀ روایت و ساختار بصری ، فیلمی ممتاز و بدیع است . نان و شعر (۱۳۷۲)، که پس از یک وقفۀ کوتاه در ادامۀ قصه های مجید ساخته شد، به اندازه آثار گذشته او موفق نبود. خواهران غریب (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی تصنیف و آواز برای کودکان و بزرگسالان ساخت ، که از آن بسیار استقبال کردند. در مجموعۀ تلویزیونی سرنخ (۱۳۷۵) و فیلم های به خاطر هانیه (۱۳۷۳) و شب یلدا (۱۳۸۰) بیش از آن که به مخاطبان توجه کند، اندیشه های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او گل یخ (۱۳۸۳) نام دارد.
پوراَحمَد، کیومَرث
کارگردان سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلم نامه و دستیاری کارگردانِ فیلم ناتمام قصۀ خیابان دراز (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم های تجاری و هنری ساخته است. نخستین فیلم بلند سینمایی اش، تاتوره (۱۳۶۲)، مضمونی سیاسی داشت . سپس دستیار کیارستمی در خانۀ دوست کجاست (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا، شیوۀ کار و با بازیگرانِ نوجوانْ فیلمِ گاویار (۱۳۶۶) را ساخت ، که با استقبال روبه رو نشد. به ناچار با نوشتن فیلم نامۀ شکوه زندگی (۱۳۶۶) و کارگردانی دو فیلم لنگرگاه (۱۳۶۷) و شکار خاموش (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد . سپس مجموعۀ تلویزیونی قصه های مجید (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم بلند شرم (۱۳۷۱) و صبح روز بعد (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان هایی از هوشنگ مرادی کرمانی ساخت. مجموعه و فیلم های سینماییِ مجید با اقبال تماشاگران و منتقدان روبه رو شد و چند جایزۀ داخلی گرفت. شرم از حیث تلفیق واقعیت و خیال ، شیوۀ روایت و ساختار بصری ، فیلمی ممتاز و بدیع است . نان و شعر (۱۳۷۲)، که پس از یک وقفۀ کوتاه در ادامۀ قصه های مجید ساخته شد، به اندازه آثار گذشته او موفق نبود. خواهران غریب (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی تصنیف و آواز برای کودکان و بزرگسالان ساخت ، که از آن بسیار استقبال کردند. در مجموعۀ تلویزیونی سرنخ (۱۳۷۵) و فیلم های به خاطر هانیه (۱۳۷۳) و شب یلدا (۱۳۸۰) بیش از آن که به مخاطبان توجه کند، اندیشه های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او گل یخ (۱۳۸۳) نام دارد.
wikijoo: پوراحمد،_کیومرث_(نجف_آباد_۱۳۲۸ش)