پوده کباب

لغت نامه دهخدا

پوده کباب. [ دَ / دِ ک َ ] ( اِ مرکب ) کبابی که از گوشت خوابانیده و تُرد و نرم کرده سازند؛ و در بعضی فرهنگها کبابی که گوشت آن نرم بکوبند و سپس بسیخ بریان کنند:
دلم تنوره و عشق آتش و فراق تو داغ
جگر معلق بریان و سل پوده کباب.
طیّان.

فرهنگ فارسی

( اسم )کبابی که از گوشت خوابانیده و ترد و نرم کرده سازند کبابیکه گوشت آنرا نرم بکوبند و بسیخ بریان کنند.

فرهنگ عمید

کباب سیخی که با گوشت چرخ کرده درست کنند، کباب کوبیده.

پیشنهاد کاربران

بپرس