پودمانگی

پودمانگی (شبکه). پودمانگی[ ۱] در نظریه شبکه ها، معیاری جهت عدم امکان تقسیم یک شبکه به پودمان های ریزتر ( که گروه ها، خوشه ها، انجمن ها یا جوامع نیز نامیده می شوند ) است. شبکه های با پودمانگی بالا دارای اتصالات متراکم بین گره های درون پودمان ها هستند اما اتصالات پراکنده بین گره ها در پودمانهای مختلف به چشم می خورد. پودمان اغلب در روش های بهینه سازی برای تشخیص ساختار شبکه ها استفاده می شود. با این حال، نشان داده شده است که پودمانگی دارای محدودیت وضوح است و بنابراین، قادر به تشخیص جوامع کوچک نیست. شبکه های زیستی، از جمله مغز حیوانات، درجه بالایی از پودمانگی را نشان می دهند.
درجه گره، ضرایب خوشه بندی، میان داری و انواع معیارهای مرکزیت جهت تشخیص پودمانگی شبکه ها به کار می آیند. [ ۲]