پوته

لغت نامه دهخدا

پوته. [ ت َ / ت ِ ]( اِ ) پوتک. ظاهراً اصل کلمه فوطه است :
دل بفراغت نه و لنگوته بند
از جهت زر نه بجان پوته بند.
شاه داعی.
در لغت نامه ها به این کلمه معنی گنج و گنجینه و خزانه و مخزن داده اند و پوتک را مرادف آن آورده اند و همین شعر را شاهد گذرانیده لکن از این شعر ظاهراً چنین معنی مفهوم نمیشود.

فرهنگ فارسی

ظاهرا اصل کلمه فوطه است

گویش مازنی

/poote/ قطعه ای از مغز خشک چوب

پیشنهاد کاربران

پوته واژه ای فارسی و برگرفته از واژه �پوتک� در فارسی میانه به معنای ظرفی برای ذوب کردن فلزات و دیگ می باشد .
واژه �پیت� با این واژه هم ریشه است .
واژه �پتک� در ترکی به معنای کندو برگرفته از این وازه فارسی می باشد.
واژه �پوتا� در ترکی به معنای چاق نیز برگفته از این واژه فارسی است .