پوئد

پوئد ( به انگلیسی: PO'ed ) بازی ویدئویی محصول سال ۱۹۹۵ میلادی است که توسط شرکت Any Channel تولید و در آمریکای شمالی برای کنسول ۳دی او منتشر گردید. این بازی یک سال بعد ( ۱۹۹۶ ) توسط شرکت آکولید برای پلی استیشن و ۳دی او در اروپا انتشار یافت. یک نسخه از این بازی نیز برای رایانه شخصی تولید شد ولی هرگز منتشر نشد. [ نیازمند منبع]
داستان بازی در مورد یک سرآشپز می باشد که سفینه اش در یک سیاره ناشناخته خراب و مجبور به فرود شده است و اکنون باید از میان مراحل پر از هیولا خود را نجات دهد.
«پوئد» یک بازی در ژانر تیراندازی اول شخص است. قهرمان بازی با استفاده از اسلحه های مختلف ( مانند ماهی تابه و . . . ) باید مسیر خود را از میان ۲۶ مرحله مختلف پیدا کند و با هیولاها و موجودات عجیب و غریب زیادی مبارزه کند. یکی از ابزارهای مفید که در بازی وجود دارد، یک جت پک است که بازیباز به وسیله آن می تواند در مراحل بازی جستجو نماید و محل های مخفی را که در حالت پیاده قادر به کشف آن ها نیست، بیابد.
«اسکیری لری» منتقد ماهنامه آمریکایی گیم پرو معتقد است کنترل بازی دارای مشکل های جدی و اساسی می باشد و حرکت شخصیت اصلی بازی در بسیاری از موارد، سخت و خارج از کنترل بازیباز است. با اینحال در مورد بازی نتیجه گیری نموده که به اندازه کافی لذت بازی تیراندازی اول شخص را به بازیباز کنسول ۳دی او می دهد، در ضمن از هوش مصنوعی دشمنان، کلکسیون متنوع اسلحه ها، فضای خنده دار و فکاهی و گرافیک خوب بازی تمجید نموده است. [ ۱۱] مجله ماکسیموم، بازی را «ضعیف ترین بازی سه بعدی که تا به حال روی تمام پلتفرم ها عرضه شده» می داند. منتقد این مجله محیط سه بعدی پر از عیب فنی، کف و سطوح بدون تکستچر، طنز بسیار مصنوعی، طراحی ضعیف گرافیکی دشمنان و در نهایت کنترل بسیار ضعیف بازی را از جمله موارد ضعف و ایراد وارده بر این عنوان می داند. [ ۹]
منتقدین ماهنامه الکترونیک گیمینگ نسخه پلی استیشن بازی را نقد نموده و آن را یک بازی بی روح و ضعیف در ژانر تیراندازی اول شخص می دانند که تفاوتی با دیگر عناوین اول شخص ندارد. Mark Lefebvre نسخه «۳دی او» بازی را نقد نموده و ضعف اصلی آن را کمبود پیشرفت نسبت به نسخه پلی استیشن می داند. اما Mike Desmond نظر دیگری در مورد این بازی دارد، او این عنوان را «یک محصول خوب با میانگین نمرات مثبت بالا که به خوبی عناوینی مانند Doom و Duke Nukem 3D است می داند». در ضمن او از گرافیک پر از جزئیات، طراحی بسیار متنوع مراحل و مجموعه زیاد اسلحه های به دست آوردنی داخل بازی تعریف و تمجید کرده است. [ ۸] منتقد گیم پرو، Slo Mo بازی را فاقد حس ترس و فضای بازی هایی مانند Doom و Alien Trilogy می داند. ضمن اینکه از هوش مصنوعی و اسلحه های منحصر به فرد داخل بازی نیز تعریف نموده است. [ ۱۲] ماهنامه آمریکایی «نکست جنریشن»[ ۱۳] در نقد بازی عنوان می کند که نسخه پلی استیشن بازی تمام خصوصیات و حالت های خاص و نامانوس نسخه ۳دی او را دارا می باشد، ضمن اینکه نسخه پلی استیشن دارای کنترل بهتر و گرافیک پر جزئیات تر از نسخه اصلی بازی ( ۳دی او ) است. [ ۱۰]