پهوند پائین

لغت نامه دهخدا

پهوند پائین. [ پ َ وَ دِ] ( اِخ ) دهی از دهستان دیمچه بخش گتوند شهرستان شوشتر، واقع در 14 هزارگزی جنوب باختری گتوند، کنار راه شوسه دزفول به شوشتر. دشت ، گرمسیر، دارای 160 تن سکنه. آب آن از چاه. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و در تابستان راه اتومبیل رو است. و ساکنین از طایفه بختیاری هستند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

محل سکونت تیره های از طوایف ایل بزرگ لر بختیاروند *بهداروند. بهوند*