پهن چشم

لغت نامه دهخدا

پهن چشم. [ پ َ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) دارای چشمی پهن. || شوخ و بیحیا. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
بحر و کان با تو حرف جود زدند
پهن چشم این و آن دریده دهان.
ظهوری.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- دارای چشمانی پهن . ۲- شوخ بیحیا: بحر و کان با تو حرف جود زدند پهن چشم این و آن دریده دهان . ( ظهوری )

پیشنهاد کاربران

بپرس